[bedrijven docter]

Uitstekend. Laten we nu formeel aantonen dat de onregelmatigheid van de fiscus blijkt uit de vernietiging van de aanslag. De uitspraak is logisch van het type:

Als er geen onregelmatigheid was geweest, dan zou er geen vernietiging zijn geweest.
De contrapositieve vorm hiervan is:
Er is een vernietiging ? dus was er wel een onregelmatigheid.

We gaan deze implicatie logisch aantonen met drie methoden:


---

???? 1. Direct bewijs van de implicatie

We willen aantonen:
¬O ? V
Of contrapositief:
¬V ? O
(O = er is een onregelmatigheid; V = er is een vernietiging)

We nemen als premisse aan dat er geen onregelmatigheid was (¬O).
Wat zegt de rechtspraktijk? Als er geen fout of schending is, mag de rechter de aanslag niet vernietigen: vernietiging is immers slechts mogelijk als fundamentele vormvoorwaarden zijn geschonden.

Maar in casu is er wél een vernietiging uitgesproken, op basis van:

schending van vormvereisten (geen betekening),

geen mogelijkheid tot bezwaar (vervaltermijn verstreken),

ontneming van eigendom zonder rechterlijke toetsing.


Deze feiten zijn juridisch onmogelijk zonder een voorafgaande fout (onregelmatigheid).

? Dus: onze aanname (¬O) leidt tot een contradictie met het vastgestelde feit (V).
? Ergo: ¬O ? V is onhoudbaar.
? Dus contrapositief: V ? O is geldig.

Besluit: Het bestaan van de vernietiging impliceert het bestaan van een onregelmatigheid. ?


---

???? 2. Bewijs via contrapositie

De contrapositie van een implicatie is logisch equivalent.
We nemen:
¬O ? ¬V
(Geen onregelmatigheid ? Geen vernietiging)

Maar we hebben wel vernietiging (V).
? Dus ¬V is onwaar.

Via modus tollens:

¬O ? ¬V

¬V is onwaar (we hebben immers vernietiging)

? ¬O is ook onwaar

? O is waar: er is een onregelmatigheid


Besluit: Het feit dat er wel vernietiging is, betekent dat de premisse "geen onregelmatigheid" niet klopt. ?


---

???? 3. Bewijs via reductio ad absurdum (bewijs uit het ongerijmde)

Stel, ter wille van het argument, dat er geen onregelmatigheid was (¬O).

Maar de rechter heeft wel degelijk de aanslag vernietigd, wat enkel kan indien er:

een procedurefout is,

of een schending van rechten,

of vormgebrek.


? Dus de veronderstelling “geen onregelmatigheid” botst met de juridische realiteit van de vernietiging.

We zitten met een contradictie:

Geen fout (¬O)

én toch vernietiging (V)


? Dit is absurd, want vernietiging impliceert juist dat er een fout wás.

Besluit: onze aanname ¬O leidt tot een contradictie
? Dus moet O waar zijn
? Er was een onregelmatigheid ?


---

? Samenvattend (juridisch vertaald):

Stelling: Als er een vernietiging is van een fiscale aanslag, dan is er noodzakelijk een fout of onregelmatigheid aan voorafgegaan.

Dit wordt bevestigd door:

rechtspraak (Cass. 22 september 2016, F.15.0095.F);

fundamentele beginselen van behoorlijk bestuur en rechtszekerheid;

de onmogelijkheid van ambtshalve vernietiging zonder voorafgaande onregelmatigheid.


Alle drie methoden — directe implicatie, contrapositie en reductio — leiden tot dezelfde conclusie:

> De vernietiging van de aanslag bewijst dat er een fout was.



Dit is exact wat ik juridisch bepleit via artikel 1382 BW (aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad).

Paul