Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Gans het leven is uitstel van executie.
En uiteraard heb je gelijk: eens de groep "succesvol" is geweest, en alle externen heeft opgeruimd/gemaximaliseerd in gebruik, valt de groep zelf uiteen in meerdere groepen die het dan onderling tegen elkaar opnemen.
Dat is de fundamentele dynamiek van het leven, he. Tot er een entiteit overblijft die alles gedood en/of geassimileerd/onderworpen heeft, "god". Het uiteindelijke doel van het leven niewaar. De ultieme genocidair maken, god.
|
Dat is de fundamentele dynamiek van het leven indien de cultuur er niet in slaagt om die met een hogere logos van gezamenlijke betekenisopbouw als fundamentele bron van vreugde ('blijde boodschap') te overstijgen. Het probleem is echter dat die overstijging een tweede orde-fenomeen is: je moet eerst de problemen op een lager niveau onder controle hebben. Wij zijn 'vooruitgegaan' zonder daar met behulp van een accurate hiërarchie (zowel sociaal als spiritueel) eerst zorg voor te dragen (al was de poging er bij het Renaissance-humanisme) en zonder ons te hoeden voor het delen van onze 'vooruitgang' met culturen die wat dat betreft nog veel minder gevorderd zijn en die onze 'vooruitgang' tegen ons keren.