...toen zij zei:
"tover dan wat voor mij"
en nog voor ik wist, waarmede ik haar hart zou kunnen winnen
en ook nog een toverspreuk kon verzinnen
had ik reeds in mijne beide handen een prachtige snoer met edelstenen
en zij ontroerd, begon bijna te wenen
zij was zo blij
en zei: "lieve man, jij bent van mij
gaarne neem ik jou naar mijn woning
wees maar niet bang, want ik ben zo zoet als honing
en jij, jij bent mijn koning"
en zij nam mij bij de hand
maar zij liep naar de verkeerde kant
en wel naar het midden van het plein
daar waar het fontein moest zijn
was nu een hoge tempeltrap
dat was nog eens knap
wie was dan de tovenaar: ik of zij
of was het allebei?
|