[Smile]

Nee, in 't stemhok heeft dat geen zin, maar wel op straat, op restaurant, overal waar mensen iets kunnen opvangen. Die kwasten van politici hebben tv, radio en pers om hun onnozeligheden te verkopen. Ik verkoop de mijne waar ik ook maar kan. Ik hamer op twee dingen: eenvoud en respect. Eenvoud: moet ge een probleem oplossen, doe het, zonder bla-bla. Respect: heb ontzag voor al uw voorgangers die degelijke wetten maakten, en leer daaruit. En, verkozene, in al wat ge doet, zegt of schrijft, denk steeds aan de burger. Stel u in zijn plaats tav uw wetsontwerp, tracht als mens, als individu aan te voelen wat uw wetsontwerp teweeg kan brengen, niet om er politiek rijker van te worden, gewoon omdat ge de mens, de burger vertegenwoordigt en dat uw mandaat u niet hemelhoog boven de gewone mens stelt, want eens uw mandaat voorbij, zult ge de last van uw eigen ambitie lijfelijk voelen. Wat mijn maag doet keren, is het streven van een stel onnozele maar verkozene kwasten aan "regelgeving" te doen (als dat niet het misselijkmakend gevolg is van emancipatie weet ik het ook niet meer). Voorbijgaand aan alle bestaande wetgeving waaraan ze niet eens de moeite genomen hebben die in te studeren. Onze huidige democraten zijn als zesjarigen, de wereld begon te draaien op de datum van hun geboorte. En dat, vooral, dat, wekt m'n haat op voor democratie. Kindercratie! Gelijk die kleine dwingelandjes op het winkelkarretje van hun (zwakke) moeders in een groot warenhuis: ik wil dit en ik wil dat. Want buiten alle mensonterende machinaties die ze tijdens hun junior-jaren in hun partij hebben leren doen, zijn ze niet veel meer dan ruziemakende snotapen. Pak een gazet. Het Vb is rechts, extreem, populist. Bekijk onze democratische kwasten, zeg ik, ze hebben een ego om van omver te vallen, ze zijn populistisch in een mate waarbij het Vb amateuristisch is en ze zijn zo extreem is hun democratie dat het lijkt of zonder hen, de Belgische bevolking in de korste keren verknecht zou worden. Dat zijzelf dit doen, verzwijgen ze liever. Ook de media dekken dat met de mantel der subsidie-liefde toe.