Gisteren kreeg ik van mijn nu 29 jarige zoon, een onverwacht kompliment. Hij is leraar
in het bijzonder Middelbaar Onderwijs (autisten) & ook mijn oudste dochter ondrwijst
in een zgn. concentratieschool met een 60-tal nationaliteiten.
Het compliment kwam naar aanleiding van diverse gesprekken tussen mijn kinderen
over het implementeren van strikte regels in diverse onderwijsinrichtingen. Mijn zoon stelde me gewoon de vraag welke regels wij eigenlijk toepasten, want hij herinnerde zich ooit eens in een tweede schooljaar de vraag te moeten beantwoorden welke regels ze thuis hadden... Tot op vandaag moet hij hierover het antwoord schuldig blijven...
Ik denk dat dit het geheim van een goede opvoeding is (ik heb nogazl veel pretentie)
nl. dat uw kinderen zich niet bewust zijn van regels die ze moeten volgen..
----
Na de staatsgreep van de bende van dolf was mijn moeder (zoals de paus) verplicht lid geworden van de Hitlerjugend... Ze was toen nog jong en verscheen stipt wekelijks in haar uniformpje op de bijeenkomsten, tot de leidster de andere meisjes haar wegens haar stiptheid tot voorbeeld stelde... ze is sedert die moment nooit meer gewesst
& dat is eveneens de reden waarom ik noch mijn zuster ooit lid van een jeugdbeweging geweest ben.
__________________
Deze gebruikersnaam wordt niet meer benut - maar wel mijn werkelijke naam : Roger Verhiest
|