...de koning keek mij aan met een wereld vreemde blik
en ook zijn stem was niet meer die van zijn eigen ik
het klonk als van uit een verre diepte
dat het kraakte en ook nog piepte
als van een oude grammofoon:
"wees gerust mijn zoon"
ik deinsde achteruit
"wat een angstwekkend geluid"
ook andere robotten kwamen om ons hene staan
blijkbaar waren zij met mij begaan
want zij zongen gezamenlijk een lied
"wees niet bang voor wat je ziet
wij zijn zo slecht nog niet"...
|