21,8 procent van de Antwerpenaren, net geen 100.000 mensen, is van vreemde afkomst.
Een stad heeft zoveel gezichten als mensen die er wonen. Door de aanwezigheid van de haven is Antwerpen al eeuwenlang een stad van vele gezichten, kleuren en talen.
Nieuw is dat de allochtone Antwerpenaars vandaag uit de hele wereld komen. In onze stad wonen mensen uit meer dan 150 landen. Eén op de acht Antwerpenaars heeft een vreemde nationaliteit. Deze cijfers liggen in de lijn van wat in andere grote Europese steden gebeurt. Antwerpen is geen uitzondering. In de volksmond worden gekleurde stadsgenoten op één hoop gegooid: het zijn "buitenlanders". De werkelijkheid is minder simpel. Er zijn gekleurde Belgen en blanke buitenlanders, allochtonen die in de schaduw van de kathedraal geboren zijn en autochtonen die hier pas zijn komen wonen. Nogal wat allochtone kinderen zijn - volgens de strikte definitie van het woord - Sinjoren. Het zullen er in de toekomst steeds meer worden. Wil de échte Antwerpenaar nu opstaan?
In onze stad wonen 445.000 mensen. Ongeveer één op de vijf heeft wortels in een ander land of een andere cultuur. Hoeveel allochtone Antwerpenaars er precies zijn, is moeilijk te zeggen. Wel weten we dat 390.000 Antwerpenaars Belg zijn en dat er 55.000 (12%) een andere nationaliteit hebben.
Maar ook onder de 390.000 Belgen zijn er van allochtone herkomst. Zo wonen er ongeveer 30.000 nieuwe Belgen in Antwerpen: mensen die bij hun geboorte een andere nationaliteit hadden maar vervolgens Belg werden. Hun aantal stijgt de laatste jaren snel. In Antwerpen verwierven in 2000 6.371 mensen de Belgische nationaliteit. Vooral jongeren maken gebruik van de soepelere wetgeving (de zogenaamde snel-Belgwet).
En dan zijn er nog de migranten van de derde generatie: kinderen waarvan de grootouders naar België kwamen maar die zelf hier geboren zijn. Omdat ze van bij hun geboorte Belg zijn, is hun allochtone herkomst statistisch onzichtbaar geworden.
Mede door het groeiende aantal nieuwe Belgen is het aantal vreemdelingen in de stad sinds 1995 niet meer gestegen. De grootste groep niet-Belgische Antwerpenaars zijn de Marokkanen (17.500), gevolgd door de Nederlanders (6.400), de Turken (5.400), de Fransen en de Spanjaarden. Bij de niet-Belgische inwoners rekenen we ook de erkende vluchtelingen. In Antwerpen gaat het om 1.400 mensen.
Daarnaast verblijven in Antwerpen enkele duizenden asielzoekers. Ze worden ingeschreven in een apart wachtregister en krijgen tijdelijke verblijfsdocumenten. Hun aantal schommelt sterk van jaar tot jaar. Slechts een kleine minderheid wordt uiteindelijk erkend als vluchteling, waardoor ze zich permanent hier kunnen vestigen. De anderen worden geacht België te verlaten.
Uitgeprocedeerde asielzoekers die toch hier blijven, worden mensen zonder papieren. De regularisatieoperatie in januari 2000 gaf ons een idee van hoeveel mensen illegaal in Antwerpen verblijven. In drie weken tijd kwamen meer dan 5.000 mensen zonder papieren boven water.
Het aandeel van de allochtonen in de totale bevolking ligt in Antwerpen aanzienlijk hoger dan in de rest van Vlaanderen maar lager dan in de meeste grote steden van West-Europa. De allochtone Antwerpenaars wonen erg ongelijk verspreid in de stad: in de wijken Stuivenberg en Seefhoek (postzone 2060) en Borgerhout samen woont bijvoorbeeld 60% van de Turkse en Marokkaanse bevolking.
http://burgerzaken.antwerpen.be/mida...atie/start.htm