Het federalisme betekent voor België het einde.
En het einde van België betekent het einde voor heel wat meer dan België.
En namens wat, dat alles ? Omwille van iets afgedankts, dat ons terug naar de stammentijd voert, aftands romantisch nationalisme : zuivere rasmystiek, volksgemeenschap, "taal is gans het volk" en ander bijgeloof uit vervlogen tijden.
HET VOLK IS EERST EN VOORAL GEEST.
Als niemand halt zegt - en in het huidige regime kan niemand halt zeggen - snelt België naar de verbrokkeling.
Niet op basis van iets dat natuurlijks is : het zogenaamde Vlaanderen en het zogenaamde Wallonië zijn maar verzinsels. Henegouwen is iets echt bestaands, Brabant bestaat echt, Vlaanderen is een werkelijkheid, zelfs franssprekend Vlaanderen ; Luxemburg eveneens, Zeeland, Holland, ...
Elk "federalisme", dat betekent elk separatisme, elke afbakening van de "taalgrens" vernietigt België, dus het hart der Nederlanden, het hart van Europa.
Te mijden, te bestrijden, af te maken !
Om nauwkeuriger te zijn, wat dient er praktisch gesproken te gebeuren ?
1. Afschaffing van het drieledig federalisme.
2. Provinciaal federalisme. Die provinciën zijn : Vlaanderen dat bestaat uit West- en Oost-Vlaanderen ; Zuid-Brabant dat bestaat uit Antwerpen, Vlaams- en Waals-Brabant en Brussel ; Zuid-Limburg ; Henegouwen ; Namen ; Luik en West-Luxemburg.
3. Uitbreiding van de faciliteiten over heel België. Gedaan met stenen smijten over de zogenaamde "taalgrens".
4. In deze grootse orde zal worden verwezenlijkt de hergroepering der aloude Nederlanden, ruggengraat van Europa. Want zonder de Nederlanden bestaat geen Europa !
ONS DEVIES : CONCORDIA RES PARVAE CRESCUNT !