Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Zwart & Geel
Het socialisme verkondigt toch het streven van de arbeidersklasse naar meer welvaart, meer sociale voorzieningen, en hoger loon.. dus toch een soort klassenstrijd! Het naast elkaar leven van gilde-groepen is toch iets anders..
|
Dat is vooral een sociaal-democratische praktijk, het opeisen van een deel van de koek. Op die manier heeft men in het westen wellicht de revolutie kunnen afwenden. Er bestaat ook niet zoiets als HET socialisme. Er zijn heel wat verschillende tendenzen te onderscheiden. Van het meest gematigde tot en met het meest extreme. Het hanteren van een conflictmodel enerzijds (klassenstrijd) of het aanmoedigen van samenwerking tussen rijk en arm (solidarisme), het kan beide wel goed bedoeld zijn.
Maar laat ons niet vergeten dat de klassenstrijd ook al voorkwam in de middeleeuwse Vlaamse geschiedenis en dus lang voor Marx. Er waren zeker wel strubbelingen tussen de gilden (de rijken) en de ambachten (de arbeiders). In periodes van economische terugval of verhoogde uitbuiting van de werkers komen deze in opstand omdat hun situatie dan snel verslechtert. Dat wordt het conflictmodel weer bovengehaald.