Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door muys
zoals het verlenen van faciliteiten in bepaalde gemeentes een uitdovend recht was zeker
er moeten helemaal geen toegevingen gedaan worden voor het laten respecteren van de grondwet, en als dat de franstaligen niet zint mogen ze zelf een grondwet opstellen en krijgen ze er hun teergeliefde saxen coburgs gratis en voor niets bij
|
Even in herinnering brengen: het Arbitragehof heeft de vorige regeling ivm met Brussel-Halle-Vilvoorde vernietigd (schending van art. 10, 11)
Wanneer een nieuwe regeling nog steeds ongrondwettelijk zou zijn, zou het Arbitragehof dus
opnieuw die regeling schrappen.
Die redenering gaat dus niet op. Overigens heeft het Arbitragehof de federale regering tot 2007 de tijd gegeven om dit probleem op te lossen (wanneer dit niet is gebeurd zal de overheid dan schadevergoedingen moeten betalen).
Het inschrijvingsrecht is overgangsregeling dat een compromis kan zijn; de Franstaligen zijn geen vragende partij in BHV (juist omdat ze in de huidige regelingen voordeel hebben). Alleen de Vlamingen hebben hierbij een licht electoraal voordeel. Het probleem ligt er in de staatshervormingen die ervoor gezorgd hebben dat beide kanten van de taalgrens evenveel hun macht kunnen laten gelden. Ter compensatie kunnen wij dat in Brussel doen (waar wij in de minderheid zijn). Beide partijen hebben dus een scala aan verdedingsmiddelen (paritaire samenstelling van de ministerraad, alarmbelprocedure, 2/3 meerderheidswetten,...)
Wanneer het niet lukt binnen een aantal dagen/weken om BHV te splitsen moeten de Vlamingen maar eens andere dingen in vraag stellen zoals de bestaande solidariteit tussen het Noorden en Zuiden of België, wanneer men echt moeilijk gaat doen.
Sowieso zal dan de regering vallen en verkiezingen zullen noch voor de traditionele partijen, noch voor de Franstaligen voordeel opleveren.
Door irrationeel te argumenteren dat de splitsing er maar moeten komen omdat de Vlamingen dat willen is een kwestie van slechte tactiek., er moeten dus compromissen worden gevonden en het inschrijvingsrecht is daar een mooi voorbeeld van (al gesuggereerd in het Egmontpact).