[Musketo]

De vier belangrijkste katholieke sektes: Neocatechumenaat, CL, Focolare en Opus Dei.

Deze lekenbewegingen konden welig tieren onder het pontificaat van Woytila. Ze hadden zijn én Ratzingers onvoorwaardelijke steun. Ze kregen de volledige vrijheid en erkenning van de Kerk, ondanks hun bedenkelijke activiteiten en manier van werken, en dit alles om de zogenaamde "Evangelisatie" te bevorderen. De toenmalige paus roemde hen echter in de meest liefdevolle bewoordingen, zich al dan niet bewust zijnde van hoe deze verdorven bewegingen werkelijk functioneerden.
Ze vormen compleet afgezonderde gemeenschappen, soms zelfs hele dorpen, waarbinnen ze als het ware leden "gijzelen" en werven via dezelfde technieken die sektes gebruiken. Er heerst een stricte hierarchie en de hoeveelheid informatie die leden krijgen hangt af van hun status, zodat niet-leden ( lees: niet gehersenspoelden ) nooit weet krijgen van deze abjecte gemeenschappen, waarvan de Italiaanse de meest succesvolle zijn. Tevens vormt het een stimulans voor leden die lager in rang zijn om zich nog dieper in de leer te werpen en er zo nog dieper in verstrikt te raken. In de gemeenschappen worden leden gescheiden op basis van sekse en is het verboden om vriendschappen te sluiten. Focolare bijvoorbeeld verdeelt leden in kleine groepjes die na een bepaalde periode opnieuw samengesteld worden, opdat de leden geen hechte vriendschappen zouden sluiten. Getrouwde ingewijden worden als minderwaardig gezien en kunnen haast nooit hogere functies bestijgen. En natúúrlijk worden leden financieel volledig uitgemolken.
Haast in alle parochies waarin de missionarissen van deze sektes voet aan grond zetten, ontstaan er conflicten tussen de gewone parochianen, die als ketters worden gezien, en de leden. Dit omdat ze meestal als eerste de priester opslokken, waarna deze alleen nog maar tijd besteed aan de betreffende beweging en haar aanhangers terwijl ie de parochianen volkomen links laat liggen. Sekteleden wonen nooit de gewone kerkdiensten bij maar hebben hun persoonlijke kerkvieringen, waarbij niet-leden niet toegelaten zijn. Vele parochianen zien zich dan genoodzaakt om zich te wenden tot kerken in de naburige parochies. De bisschoppen ontvangen vaak klachten over deze agressieve onethische zieke bewegingen maar ofwel zijn ze zélf lid, ofwel kunnen ze weinig tot niets doen (of ze durven niet) omwille van de pauselijke erkenning en de absolute vrijheden die ze van het Vaticaan verkregen hebben.
Natuurlijk hebben ze ook een privé-legertje missionarissen die mogelijke slachtoffers ronselen met de gebruikelijke zin: "Om het te geloven, moet je er zelf bij geweest zijn". Als de aangesprokenen dan toehappen worden ze bedolven onder het zogenaamde "liefdesbombardement"; een tactiek die vele sektes toepassen en waarbij aan buitenstaanders het gevoel wordt gegeven dat hun wereld en bijbehorende leer een hemel op aarde is. Iedereen straalt maar in werkelijkheid zijn leden vaak depressief en mentaal kapot door de onmogelijke levenswijze die hen opgelegd wordt. Een tweede mogelijkheid is dat de aangesprokenen meegenomen worden naar ellenlange lezingen (vaak van de hand van de stichters) die meerdere keren per week plaatsvinden om zo langzamerhand meegezogen te worden in hun zieke utopia.
Uiteraard doen de missionarissen hun uiterste best om zo weinig mogelijk de indruk te geven dat ze met een sekte te maken hebben - daar komen ze later wel achter, als het al te laat is en ze al te zeer geïndoctrineerd zijn en te afhankelijk om nog terug te keren naar de normale wereld.

Alle vier worden ze gekenmerkt door een "Charisma", de verheelijking van één bepaald persoon, zijnde de stichter(es): Chiara Lubich, Josemaria Escriva, Kiko,...die allen een soort "leer" ontworpen hebben die de aanhangers strict navolgen.
Focolare (en waarschijnlijk ook de andere drie) heeft een eigen pers/uitgever waarmee ze hun gestoorde zooi kunnen verspreiden.

Woytila had een droom: Een katholiek Europa van de Oeral tot de Atlantische Oceaan. Niet alleen was hij een imperialistische fundamentalist, hij schrok er ook niet voor terug om deze veronrustend invloedrijke sektes daartoe te gebruiken, zich waarschijnlijk maar al te goed bewust zijnde van hoe ze tewerkgingen. Jarenlang heeft hij ze het hand boven het hoofd gehouden, ondanks protest van bisschoppen. Hij wou blijkbaar Europa opnieuw kerstenen (= ketenen), en de manier waarop liet hem koud. Het welzijn van mensen was niet van belang, enkel hun bekering. Want laat het duidelijk zijn: Deze groeperingen vergiftigen hun leden volkomen en eruit stappen is uiterst moeilijk.
Ratzinger, als hoofd van de Congregatie voor Geloofsleer, was/is ZEKER op de hoogte van wat er zich afspeelt binnen deze groepen. Hij was een nog vurigere fan dan Woytila, dus dat belooft.

En mijn bomma maar zeggen "zijt ge niet beschaamd" als ik haar vertel dat Ratzinger een kloothommel is.