[1handclapping]

Het bijna gelijknamige onderwerp irriteert mij eigenlijk mateloos, zonder dat ik precies kan zeggen waarom. Ter wille van mijn eigen gemoedsrust ga ik er niet meer op posten.

Een mogelijke reden is dus wel deze : ik ben er overtuigd van dat assertievelingen in wezen niet kansarm zijn, zij zullen in eender welke maatschappij steeds min of meer voldoende aan hun trekken komen.
De niet-assertieven echter ; die sukkelaars die zich steeds van kastje naar muurtje laten zenden, het deksel op de neus krijgen enz.. die missen dikwijls echte hulp.

Ik weet pertinent dat veel mensen effectief geholpen worden door officiele en
officieuze instanties (tot het door het VB gesteunde moeders voor moeders toe)
en die "hulp" is dikwijls te paternalistisch en onvoldoende.

Dus ipv een draad over de zin en onzin van sociale zekerheid, liever een diskussie die zoekt naar de categoriëen personen die effectief "uit de boot vallen" en waar de gaten in het "net" zitten.

Mensen die menen dat die maar moeten gaan werken zijn heel grappig maar begrijpen er niets van..