[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

In de hoop dat het argument dan voor eens en altijd van de tafel wordt geveegd zal ik ipv te zeggen dat ik er ietwat ervaring mee heb en dat ge mij op mijn woord moet geloven, wat inzicht proberen te geven:

De misconceptie in de redenering die je hanteert is om een jet engine te vergelijken met een automotor. Een motorblok van een wagen is een soliede brok metaal waarbinnen de gecontroleerde explosies plaatsvinden. Die massa/densiteit van die brok metaal tov de rest van een wagen is zeer hoog. Het blok zelf is ook het grootste deel van de motor, de rest zijn wat manifolds, wat camshafts en pullies voor de belts and that's it. Vandaar dat als er iemand met zijn auto tegen een betonblok kwakt ge meestal wel de restanten van een motorblok, dat kwa grootte representant is tov wat ge kunt zien onder een motorkap, kunt terugvinden.

Bij vliegtuig jet engines ligt dat anders. Aan de basis zuigen die met een reuzeventilator lucht naarbinnen aan hoge druk, verhogen die de druk dan nog wat door die lucht in het midden te verhitten en dan onder nog hogere druk door een turbine te stuwen die dan gebaseerd op het drukverschil zijn thrust geeft.

Het grote voordeel van deze motoren is specifiek dat je veel meer PK kan halen uit een veel lager gewicht, in ruil voor een veel hoger gebruik.

Wat volume geeft aan zo'n motor zijn de fans. Elk blad van die fans los in een houder. De reden daarvoor is dat die blades allen regelmatig individueel worden gecalibreerd. Het zit namelijk zo dat aan de snelheid waarmee die motoren draaien kleine verschillen in angle en gewicht ervoor zouden zorgen dat de motor zichzelf uit elkaar rukt als de gewichtsverdeling niet optimaal is. Als ge ergens tegenvliegt heeft dit voor gevolg dat er meestal buiten misschien het compressordeel van zo'n motor niet te veel overschiet. Blijkt dat nu toch niet juist het deel te zijn dat in die foto staat zeker.

Helloooo Mc Flyyyyy.