[stanislaus]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Dan is de kous snel af, natuurlijk. Laat ik bij mijn voorbeeld blijven: de Vlaamse eisen in pakweg de Rand zijn niet gebaseerd op een primair afwijzen van meertaligheid, maar om respect voor de grondwet en de eigenheid van het gebied. Het gaat dus niet om het afwijzen van de 'meertalige staat', maar om een conflict over de grenzen ervan. De meertalige staat zoals jij ze blijkbaar voorstaat, één van een harmonieus samenleven van elkaar blind respecterende gemeenschappen is een utopie. Zo zit politiek niet in elkaar, zo zit de maatschappij niet in elkaar, zo zit de mens niet in elkaar: de enige oplossing is dat een mytische 'homo belgicus' ontstaat, maar -zoals de naam al aangeeft- de kans dat dat gebeurt, is behoorlijk klein. Er moeten regels, afspraken, een grondwet zijn, de rechtsstaat quoi. Nu loopt men in België in een aanzienlijk deel van de communautaire twisten, die die aan de meertaligheid raken tenminste, steeds op conflicten over deze regels, die, heel eenvoudig, stellen dat Vlaanderen Nederlandstalig, Wallonië Frantalig, het Oosten Duitstalig en Brussel tweetalig is. De meertalige staat an sich wordt dus niet in vraag gesteld, wel de toepassing ervan.

Neen, ik ben het daar niet mee eens. Het gaat niet om afbakening van taalgebieden, het gaat om het feit dat die taalgebieden een ideologische strijd aangaan TEGEN het meertalig geheel in de naam van zelfbeschikking ("Vlaanderen") of taalexpansionisme ("Wallonië").