Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Steenbok66
Die lef heb ik sinds het begin van mijn aanwezigheid gehad door te zeggen dat men het wangedrocht België niet moet vervangen door deel- wangedrochten van enkele provincies die zomaar zonder echte affiniteit voor mekaar, te gaan samenvoegen.
Al is het politieke Europa niet voor morgen, toch is een opsplitsing van de bestaande netiteiten zonder omgevingskontekst een utopie. Noch taal, noch religie, noch andere lang bestaande verschillen, vormen enige basis om totaal verschillende mensen zoals "Vlaanderaars" of "Limburgers" nu nog samen te voegen. Socio-economische factoren zullen ooit misschien wel toenaderingen geven, maar dan op lange termijn waar veel heilige huisjes nog moeten gesloopt worden.
En de kwestie zal zijn of taal daar een grote rol zal in spelen... al is taal op gebied van cultuur en onderwijs wel van enig belang...
|
Welk alternatief stel je dan voor, als zowel 'Vlaanderen' als 'België' historische wangedrochten zijn en je de historiciteit wel belangrijk genoeg lijkt te vinden als bindend element? Een provinciaal federalisme, maar dan blijven zitten dat bijvoorbeeld de provincie Luik op zich ook al een anachronistisch amalgaam is van historische restjes en kliekjes (Prinsbisdom, Stavelot-Malmédy, de - versnipperde- Landen van Overmaas, Limburg, Kleef, Luxemburg)? Ik zou hier wel even op willen ingaan, dit interesseert me.
__________________
Ik wil zeggen dat de mens Is, dat de mens Bestaat... welnu, laat hem zijn, laat hem bestaan! En dan zou het bestaan op zichzelf het enige einddoel zijn: de mens zou bestaan, en hij zou er alleen voor zorgen om te blijven bestaan in zo-groot-mate-mogelijk van relatief geluk en relatieve vrijheid. En dan zou het verkeerd zijn, misdadig, de mens zijn relatief geluk en relatieve vrijheid te doen opofferen voor een idee: voor god, de gemeenschap of de Staat.
|