Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Ik begrijp die Groot-Nederlanders ook niet al te best.
Enerzijds fulmineren tegen de unitaire Belgische staat, wringen en trekken om eronderuit te raken, om dan direct in de kont van een andere unitaire natie te kruipen, mochten ze in hun secessionistische opzet slagen.
Niet erg principieel, nietwaar?
|
Misschien omdat jij er niets van begrepen hebt... Zou dat ook niet kunnen? Ten eerste beoogt niemand een unitair Groot-Nederland, iets dat jij wel impliceert (of uw tekst moest helemaal een teken van verwardheid zijn).
Persoonlijk beoog ik een confederaal Groot-Nederland, maar bon, het is natuurlijk makkelijker om vooroordelen te blijven cultiveren. Op dat punt begrijp ik de unitaristen niet... Zij verdedigen de eenheid van twee volkeren die niets met elkaar te maken hebben en fulmineren dan weer tegen mensen als ik die de eenheid willen, zij het in confederale zin, van twee gebieden met een gelijkaardig karakter (zowel politiek als economisch als cultureel als linguistiek als sociaal). Dat vind ik veel vreemder dan uw verkeerde schets van de ene unitaire natie naar de andere. Ik zou zelfs liever geen unitair Vlaanderen zien moest dat Groot-Nederland er niet komen. Een federaal of confederaal Vlaanderen is voor mij het beste.
Wat houdt die confederatie voor mijn part in? Een supranationale regering bevoegd voor transport, havenbeleid, taalaangelegenheden, onderwijs, landsverdediging (samen in Europa), telecom, cultuur, sport, toerisme, buitenlandse zaken, politie,... Dus vooral op gebieden die samenwerking beogen en waar er duidelijke schaalvoordelen zijn.
Stel je dus voor dat je met je Go-Pass nu een tripje kan doen naar Amsterdam. Stel je voor dat de haven van Antwerpen nooit meer moet bedelen voor het uitdiepen van de Schelde. Stel je voor dat we samen een korps vormen in het Europese leger (nu is dat al het geval met de Belgisch-Nederlandse marine, niet in de EU natuurlijk). Stel dat je met je GSM aan hetzelfde tarief kan bellen in Nijmegen, Leeuwarden, Rotterdam, Antwerpen, Gent of Brussel. Stel je voor dat filmmakers niet meer moeten op hunne kop gaan staan om een Vlaams-Nederlandse coproductie (schaalvoordelen!) te kunnen starten. Stel je voor dat we samen een voetbalploeg hebben, die voor een keer wel ver raakt in het Wereldkampioenschap en dan zwijgen we nog over de vele medailles op de Olympische spelen, nog meer dan de som van de beide delen dankzij een efficienter sportbeleid. Stel je voor dat we samen met de stem van 22 miljoen Groot-Nederlanders spreken ipv 6 miljoen Vlamingen die op Europees vlak een andere mening hebben dan die 4 miljoen franstaligen. Stel je voor dat we een eenheidscorps hebbem in de strijd tegen de drugs.
Maar het is natuurlijk veel makkelijker om te zeggen:
Vlaanderen bij Nederland? Dat NOOIT!
of:
Kruip maar in de kont van die Hollanders.
Afin, ja... 't Is te hopen dat jullie ooit de schellen van de ogen vallen. Op naar Damascus.