Vraagjes aan de creationisten (zij die in een creator/schepper geloven).
1. Als volgens de creationisten een scheppende entiteit op zichzelf kan bestaan, waarom de wereld dan niet? Deze scheppende enititeit is met de eigenschappen almacht, algoedheid en alwetendheid immers eindeloos veel complexer dan de natuur.
2. Het beestje mens heeft 10.000 goden uitgevonden. Geef mij eens een criterium waarom de christelijke god de juiste is?
3. De sprong naar god om de complexiteit van de wereld te verklaringen is geen verklaring, maar een uitspraak. Je kan evengoed de sprong naar "god" vervangen door om het even welk denkbeeld dat de mens heeft gecreëerd. Een almachtige kabouter in de Andromeda-nevel bijvoorbeeld, wat evenzeer een product is van de menselijke cognitieve capaciteiten, fantasie, noden en behoeften. Alleen is het een beetje lastig te moeten vaststellen dat kabouters en goden één zeer vervelende eigenschap met elkaar delen, namelijk : als je ernaar kijkt, verdwijnen ze.
Waarom heeft een god meer bestaansreden dan een almachtige kabouter?
4. Het beestje mens ligt aan de basis van 6000 religies, die allen denken de waarheid in pacht te hebben. Vraag: Geef mij eens een criterium waarom de ene religie aanspraak kan maken op een waarheidsstatuut? Elke religie probeert immers zichzelf een bevoorrecht of speciaal (goddelijk) statuut toe te schrijven vanuit de geschriften die ZIJZELF als heilig of bovennatuurlijk geïnspireerd beschouwt.
Om het met het besluit van het artikel van de atheïst (ex-jezuïet) Prof. Etienne Vermeersch te verwoorden:
"Wanneer men beweert dat het volstaat dat hij (god) beantwoordt aan datgene wat de christenen toen als goed beschouwden, dan zal dat ook wel gelden voor de Tezcatlipoca van de Azteken, de Shiva of Vishnu van de Indiërs, en, met meer reden nog voor de Amithaba Boeddha. Waarom dan aan Jahweh de voorkeur geven?
(!) Iedere poging om uitspraken binnen het christendom te immuniseren tegen rationele kritiek loopt spaak op de vaststelling dat deze immunisatietechnieken evenzeer bruikbaar zijn om de uitspraken van andere godsdiensten en secten te verdedigen, ook van de meest absurde.
Ofwel heeft men criteria om aan het christendom en de bijbel geheel of gedeeltelijk een geprivilegieerd statuut toe te kennen; dan moet men in staat zijn die criteria voor te leggen; ofwel heeft men die criteria niet, maar dan zijn alle godsdiensten en sekten en hun Openbaringen op het gebied van waarheidsaanspraken evenveel waard.
Tom Schoepen
http://www.skepp.be