Waterkringloop
Water maakt deel uit van de hydrologische kringloop. De motor van deze kringloop is de zon. Door de inwerking van de zon verdampt het oppervlaktewater. Een deel van het atmosfeerwater valt onder de vorm van neerslag terug naar beneden en dringt in de ondergrond of wordt via rivieren naar zee gevoerd. Grondwater kan eeuwen in de grond blijven en lange afstanden afleggen voor het weer aan de oppervlakte komt om opnieuw te verdampen. Dan begint de cyclus opnieuw. Op deze wijze wordt het bestaand ecosysteem in stand gehouden. Het meest wonderlijke is dat er geen enkele druppel van de hele hoeveelheid water verloren gaat. Water kan men niet vernietigen.
Er wordt aangenomen dat de hele kringloop in een permanent dynamisch evenwicht blijft. Dit evenwicht van de waterkringloop binnen een afgebakend gebied (een rivierbekken, een waterloop, enz.) noemt men de waterbalans. Dit is het evenwicht tussen de wateraanvoer en de waterafvoer van het gebied. De kennis daarvan is van groot belang voor het waterbeheer ervan.
Dit natuurlijk evenwicht kan verstoord worden door natuurfenomenen enerzijds (droogteperiodes, wateroverlast, ...), maar ook door de mens. Door de snelle afvoer van neerslagwater via de riolering, en door de toegenomen verharding van de ondergrond van onze woonomgeving, krijgt het water onvoldoende tijd en gelegenheid om door te dringen tot in de ondergrond. Dit heeft een dalende grondwatertafel tot gevolg. Uiteraard moeten we dit laatste zoveel mogelijk trachten te voorkomen, met name door het voeren van een duurzaam en geïntegreerd waterbeleid.
__________________
Bedankt!
|