Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Dies
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster
Vlaanderen kiest met een grote meerderheid voor "ja", Wallonië voor "nee".Wat gaan we dan doen? Als we de uitslag zouden respecteren, zou het "ja" worden. De Vlamingen zijn immers met meer. Uiteraard is het echter onaanvaardbaar voor de Walen om een Vlaamse beslissing opgedrongen te krijgen, dus het geval zit al muurvast voor we goed begonnen zijn.
|
Als we de uitslag respecteren is het de meerderheid die zijn gelijk haalt.
1 man = 1 stem
Er is dus geen Waalse en Vlaamse uitslag, maar enkel een Belgische! |
Tsja, je gaat ervan uit dat het 1-man 1-stemprincipe aanvaardbaar is voor de Walen? Je hoopt toch niet dat die hun bevoorrechte positie zullen opgeven, waarin zij met een meerderheid van de minderheid alles kunnen tegenhouden?
Bovendien zal er altijd wel een Waalse en een Vlaamse keus zijn. Kijk maar naar de Koningskwestie en het referendum daarover in maart 1950: Alle Vlaamse provincies, zelfs het toen nog niet gesplitste Brabant (50,9% "ja"), kozen voor de terugkeer van Leopold III als vorst.
De steun voor Leopold III in de Vlaamse provincies (buiten Brabant, half Franstalig+Brussel) was overal boven de 70%. In Limburg stemde 83,3% der kiesgerechtigden zelfs "ja", de minste steun was er in Oost-Vlaanderen met 72,1% voor "ja".
In Vlaanderen was er dus een uitslag van 71,99% voor "ja". Meer dan overtuigende meerderheid, niet?
In Wallonië was de uitslag een nipte "ja" in Luxemburg en Namen, maar een "nee" in de socialistische bastions van Luik en Henegouwen, met 54,6 en 63% "nee". De totale uitslag was dus 57,89% "nee" in Wallonië. Een kleine meerderheid tegen dus.
In heel België kwam dat met de stemmen van Brussel (51,83% "nee") op een goedkeuring van 57,68% van de terugkeer van Leopold III als Belgisch monarch.
Wat was het resultaat? Een overduidelijke Vlaamse meerderheid werd genegeerd om een kleinere Waalse meerderheid ter wille te zijn, omdat in Wallonië de socialisten en wallinganten met separatisme en oproer dreigden en een burgeroorlog nabij was.
Leopold III moest aftreden en zijn zoon Boudewijn werd koning.
Is het dan niet duidelijk, Dies, dat "één man-één stem" in een Belgische context niet haalbaar is, en dat zowat elk referendum wel een splijtzwam zou kunnen zijn voor de federale staat, aangezien elk deelgebied door het compromismodel zijn zin niet krijgt.
Men kan dus concluderen dat voor een rechtstreeksere democratie de Belgische constructie een obstakel is.