Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel
(A)sociaal woningbeleid.
Echt gebeurd...
1976.
Alleenstaande vrouw met drie kinderen huurt 'sociale' woning. Ze wil ze na een tijdje kopen maar stuit op tegenstand van de Cantonnale bouwmaatschappij omdat ze.... alleenstaand is.
Na 14 jaar trouw huur betaald te hebben schakelt ze een advokaat in. De NATIONALE maatschappij stemt dan in met de verkoop van de betreffende 'sociale' woning. De woning wordt aangekocht aan de normale prijs van de dag en zonder het in mindering brengen van reeds 14 jaar betaalde huurgelden.
Ze krijgt wél de borgsom terug die ze 14 jaar eerder betaalde....zonder één frank intrest. Er wordt wel 14 frank afgetrokken om de kosten te dekken van de postzegel waarmee de check verzonden werd. Bij de verkoop van de woning was die check immers nog niet beschikbaar...
2003.
Alle drie de kinderen zijn het huis uit.
Vrouw intussen bijna 60 jaar oud. Ze gaat kleiner wonen en verkoopt dus eerst haar 'sociale' woning.
Er bestaat buiten de aankoopakte echter een bijlage (die ze nooit in haar bezit kreeg) waarin staat dat ze de woning 20 jaar moet bewonen.....als eigenaar... want ze woont er op dat ogenblik al 26 jaar in.
Boete wegens vroegtijdige verkoop: bijna een half miljoen oude Belgische frankskes.
De 'sociale' woonmaatschappij heeft dus 14 jaar huurgelden, de volledige aankoopsom aan de prijs van de dag, en een klein half miljoen boete opgestreken.
Sociale woningen, zei je?
|
En WAAROM zou die 14 jaar huurgelden moeten afgetrokken worden van de koopprijs? Ze heeft toch 14 gewoond hé. Als ge het zo gaat bekijken moet men die mensen die al twintig jaar in een ocmw woning wonen, het huis cadeau geven. Als ge verhuurd, draait ge ook op voor de kosten van onderhoud, en betaal je ook nog een hoop belasting. Verder nog kadastraal inkomen enz. Wie gaat dat allemaal vergoeden dan? Wie wil er dan uiteindelijk nog een huis kopen om te verhuren? Als ge niks meer moogt VERDIENEN aan de investeringen van Uw geld????