Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Riksken
Ja, er worden bevelen gegeven en die dienen opgevolgd te worden. Zo werkt het nu eenmaal. Over de zin of onzin kan men blijven doordrammen maar ga uw theorie eens verkondigen in een dorpje waar net de helft van de inboorlingen afgemaakt werd of waar mensen die met de ingewanden in de schoot langs de straatkant langzaam liggen te creperen en waar honden bij soms nog levenden de lever aan het wegvreten zijn. Dan vind ik het wel zinvol om die mensen in bescherming te nemen.
|
De kans is negen op tien, dat die mensen net afgeslacht werden door andere pipo's in uniform die enkel de bevelen volgden, want "er worden bevelen gegeven en die dienen opgevolgd te worden. Zo werkt het nu eenmaal."
Er zijn genoeg voorbeelden van genocides die door het leger uitgevoerd werden. Er zijn er bitter weinig die zomaar ontstonden zonder dat het leger en de Befehl-ist-Befehl-structuur er iets mee te maken had.
En dan gebeurt er eens een humanitair drama, bijvoorbeeld de volkerenmoord in Rwanda, en besluiten wij om soldaten te sturen; er worden er tien afgeknald en hup, we keren terug met de staart tussen de benen. En maar rouwen hoor. Wel? Moeten soldaten niet altijd voorbereid zijn? Moeten ze de bevolking niet gaan beschermen, zoals het Nederlandse bataljon in de Balkan zo goed de bevolking beschermde? En was het zo heldhaftig om na een betrekkelijk klein verlies, meteen terug te komen?
Op zeven april werden tien Belgische para's vermoord. Als reactie verlieten alle Belgische soldaten van UNAMIR meteen het land. Het gevolg was, dat ongeveer vierduizend vluchtelingen die een onderkomen gezocht hadden in de technische school van Kicukiru (waar een Belgische afdeling zat), afgeslacht werden.
"Toen was het moeilijk om de Belgen niet te haten. Ze hadden duizenden mensen in de steek gelaten… Maar nu kan ik hen beter begrijpen. Eigenlijk hebben ze alleen maar de bevelen van hun oversten opgevolgd, zoals zovele anderen tijdens de genocide, slachtoffers of moordenaars.” (Justin Karangwa, één van de weinige overlevenden van het bloedbad in Kicukiru)