Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard
het recht op de middelen die nodig zijn om louter in de basisbehoeften te voorzien kan onmogelijk profiteren genoemd worden.
er is immers genoeg op de aarde zodat men met het louter voorzien in zijn basisbehoeften onmogelijk een ander individu iets kan ontnemen wat hem rechtmatig zou toekomen, of wat hem in zijn bestaan kan bedreigen.
enkel de onrechtmatig hoge accumulatie van rijkdom door sommigen geeft de perverse illusie als zou , bij wijze van spreken, noten rapen reeds 'profiteren' zijn.
werken moet een voorwaarde zijn om extra comfort en luxe te verkrijgen, maar geen voorwaarde om te mogen leven.
|
Laten we de redenering dan eens doortrekken over uw recht op basisbehoeften.
Als niemand werkt en iedereen wil dit basisrecht, wie gaat daar dan voor zorgen?
Als dat basisrecht zo fundamenteel is, waarom geef je dan ook niet 2/3 van uw dopinspanningen af aan de 3e wereld? Daar hebben ze het pas echt nodig!
Zou het kunnen dat u helemaal géén recht hebt op de basisbehoeften voedsel, onderdak en kleding maar dat u wel het recht hebt - uit menselijk standpunt doch niet uit Darwinistisch standpunt - om een faire kans te hebben om het zélf te verwerven?
Dat is fundamenteel het verschil in benadering.
Jij denkt dat het een onvoorwaardelijk recht is waar je totaal niets voor moet doen. Het manna uit de hemel.
Ik denk dat niemand je de kans hiertoe mag afnemen, doch je moet het wel zelf doen. Ik kies dus voor een vrijheid, verantwoordelijkheid en arbeidsethos. Werkloosheid wordt dan ook veroorzaakt door via wetten en CAO-monopolies de marktprijs voor arbeid los te koppelen van de marktwaarde van arbeid. Een mindervraag naar arbeid duwt een deel dan in de werkloosheid. Slechts 23% van de 50+ werkt nog! Dat heeft met kostprijs/marktwaarde te maken.
De staat is de lachende derde die er met 2/3 van het arbeidsloon vandoor gaat. Politiekers kunnen zich zo een Robin Hood imago aanmeten maar het blijven dieven die weggeven volgens hun normen. Deze zogenaamde herverdeling is wetenschappelijk onderzocht. Blijkt dat elke bevolkingsgroep evenveel ontvangt als ze geeft behalve de armste pakweg 20% van de bevolking (als je tot een uitverkoren doelgroep van de Robin Hood politiekers behoort - anders is het nada).
Het staatsbeslag is dan ook zeer groot, doet nauwelijks aan herverdeling en kost handenvol administratie en controle. De overheid maakt keuzes hoe ze ons geld gaat besteden en wij moeten daar maar met akkoord gaan. Ik vertrouw liever mijzelf om te bepalen waar het geld goed aan besteed is. Ik wil de vrijheid om mijn voorkeuren met mijn arbeidsinspanningen te vervullen. Ik wil niet in een hokje gestoken worden en dan gratis tickets krijgen voor wat anderen belangrijk vinden en dat ik moet betalen.
Een voorbeeld: In Puyenbroeck gaan ze een 9-hole's golfbaan aanleggen. Om de golfsport te democratiseren. Dus gebruikt men een masa arbeidsgeld om - en wees eens eerlijk - de middenklasse ook te laten golfen. Ik zou liever dat geld bij die burger laten en zelf laten kiezen of ze bij een golfclub gaan of bij de tennis, diepzeeduiken, biljartclub, polo, enz. Als we alles moeten democratiseren dan stel ik de luxeauto's voor. Gratis Mercedessen voor iedereen. Belachelijk allemaal. Laat de mensen hun geld zo veel mogelijk houden en laat ze zelf beslissen wat ze er mee willen doen.[edit]
[size=1]
Edit:[/size]
[size=1]After edit by Marco on 18-07-2005 at 07:05
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard
het recht op de middelen die nodig zijn om louter in de basisbehoeften te voorzien kan onmogelijk profiteren genoemd worden.
er is immers genoeg op de aarde zodat men met het louter voorzien in zijn basisbehoeften onmogelijk een ander individu iets kan ontnemen wat hem rechtmatig zou toekomen, of wat hem in zijn bestaan kan bedreigen.
enkel de onrechtmatig hoge accumulatie van rijkdom door sommigen geeft de perverse illusie als zou , bij wijze van spreken, noten rapen reeds 'profiteren' zijn.
werken moet een voorwaarde zijn om extra comfort en luxe te verkrijgen, maar geen voorwaarde om te mogen leven.
|
Laten we de redenering dan eens doortrekken over uw recht op basisbehoeften.
Als niemand werkt en iedereen wil dit basisrecht, wie gaat daar dan voor zorgen?
Als dat basisrecht zo fundamenteel is, waarom geef je dan ook niet 2/3 van uw dopinspanningen af aan de 3e wereld? Daar hebben ze het pas echt nodig!
Zou het kunnen dat u helemaal géén recht hebt op de basisbehoeften voedsel, onderdak en kleding maar dat u wel het recht hebt - uit menselijk standpunt doch niet uit Darwinistisch standpunt - om een faire kans te hebben om het zélf te verwerven?
Dat is fundamenteel het verschil in benadering. Jij denkt dat het een onvoorwaardelijk recht is waar je totaal niets voor moet doen. Het manna uit de hemel. Ik denk dat niemand je de kans hiertoe mag afnemen, doch je moet het wel zelf doen. Ik kies dus voor een vrijheid, verantwoordelijkheid en arbeidsethos. Werkloosheid wordt dan ook veroorzaakt door via wetten en CAO-monopolies de marktprijs voor arbeid los te koppelen van de marktwaarde van arbeid. Een mindervraag naar arbeid duwt een deel dan in de werkloosheid. Slechts 23% van de 50+ werkt nog! Dat heeft met kostprijs/marktwaarde te maken.
De staat is de lachende derde die er met 2/3 van het arbeidsloon vandoor gaat. Politiekers kunnen zich zo een Robin Hood imago aanmeten maar het blijven dieven die weggeven volgens hun normen. Deze zogenaamde herverdeling is wetenschappelijk onderzocht. Blijkt dat elke bevolkingsgroep evenveel ontvangt als ze geeft behalve de armste pakweg 20% van de bevolking (als je tot een uitverkoren doelgroep van de Robin Hood politiekers behoort - anders is het nada).
Het staatsbeslag is dan ook zeer groot, doet nauwelijks aan herverdeling en kost handenvol administratie en controle. De overheid maakt keuzes hoe ze ons geld gaat besteden en wij moeten daar maar met akkoord gaan. Ik vertrouw liever mijzelf om te bepalen waar het geld goed aan besteed is. Ik wil de vrijheid om mijn voorkeuren met mijn arbeidsinspanningen te vervullen. Ik wil niet in een hokje gestoken worden en dan gratis tickets krijgen voor wat anderen belangrijk vinden en dat ik moet betalen.
Een voorbeeld: In Puyenbroeck gaan ze een 9-hole's golfbaan aanleggen. Om de golfsport te democratiseren. Dus gebruikt men een masa arbeidsgeld om - en wees eens eerlijk - de middenklasse ook te laten golfen. Ik zou liever dat geld bij die burger laten en zelf laten kiezen of ze bij een golfclub gaan of bij de tennis, diepzeeduiken, biljartclub, polo, enz. Als we alles moeten democratiseren dan stel ik de luxeauto's voor. Gratis Mercedessen voor iedereen. Belachelijk allemaal. Laat de mensen hun geld zo veel mogelijk houden en laat ze zelf beslissen wat ze er mee willen doen.[/size] |
[size=1]
Edit:[/size]
[size=1]After edit by Marco on 18-07-2005 at 07:03
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard
het recht op de middelen die nodig zijn om louter in de basisbehoeften te voorzien kan onmogelijk profiteren genoemd worden.
er is immers genoeg op de aarde zodat men met het louter voorzien in zijn basisbehoeften onmogelijk een ander individu iets kan ontnemen wat hem rechtmatig zou toekomen, of wat hem in zijn bestaan kan bedreigen.
enkel de onrechtmatig hoge accumulatie van rijkdom door sommigen geeft de perverse illusie als zou , bij wijze van spreken, noten rapen reeds 'profiteren' zijn.
werken moet een voorwaarde zijn om extra comfort en luxe te verkrijgen, maar geen voorwaarde om te mogen leven.
|
Laten we de redenering dan eens doortrekken over uw recht op basisbehoeften.
Als niemand werkt en iedereen wil dit basisrecht, wie gaat daar dan voor zorgen?
Als dat basisrecht zo fundamenteel is, waarom geef je dan ook niet 2/3 van uw dopinspanningen af aan de 3e wereld? Daar hebben ze het pas echt nodig!
Zou het kunnen dat u helemaal géén recht hebt op de basisbehoeften voedsel, onderdak en kleding maar dat u wel het recht hebt - uit menselijk standpunt doch niet uit Darwinistisch standpunt - om een faire kans te hebben om het zélf te verwerven?
Dat is fundamenteel het verschil in benadering. Jij denkt dat het een onvoorwaardelijk recht is waar je totaal niets voor moet doen. Het manna uit de hemel. Ik denk dat niemand je de kans hiertoe mag afnemen, doch je moet het wel zelf doen. Ik kies dus voor een vrijheid, verantwoordelijkheid en arbeidsethos. Werkloosheid wordt dan ook veroorzaakt door via wetten en CAO-monopolies de marktprijs voor arbeid los te koppelen van de marktwaarde van arbeid. Een mindervraag naar arbeid duwt een deel dan in de werkloosheid. Slechts 23% van de 50+ werkt nog! Dat heeft met kostprijs/marktwaarde te maken.
De staat is de lachende derde die er met 2/3 van het arbeidsloon vandoor gaat. Politiekers kunnen zich zo een Robin Hood imago aanmeten maar het blijven dieven die weggeven volgens hun normen. Deze zogenaamde herverdeling is wetenschappelijk onderzocht. Blijkt dat elke bevolkingsgroep evenveel ontvangt als ze geeft behalve de armste pakweg 20% van de bevolking (als je tot een uitverkoren doelgroep van de Robin Hood politiekers behoort - anders is het nada).
Het staatsbeslag is dan ook zeer groot, doet nauwelijks aan herverdeling en kost handenvol administratie en controle. De overheid maakt keuzes hoe ze ons geld gaat besteden en wij moeten daar maar met akkoord gaan. Ik vertrouw liever mijzelf om te bepalen waar het geld goed aan besteed is. Ik wil de vrijheid om mijn voorkeuren met mijn arbeidsinspanningen te vervullen. Ik wil niet in een hokje gestoken worden en dan gratis tickets krijgen voor wat anderen belangrijk vinden en dat ik moet betalen.
Een voorbeeld: In Puyenbroeck gaan ze een 9-hole's golfbaan aanleggen. Om de golfsport te democratiseren. Dus gebruikt men een masa arbeidsgeld om - en wees eens eerlijk - de middenklasse ook te laten golfen. Ik zou liever dat geld bij die burger laten en zelf laten kiezen of ze bij een golfclub gaan of bij de tennis, diepzeeduiken, biljartclub, polo, enz. Als we alles moeten democratiseren dan stel ik de luweauto's voor. Gratis Mercedessen voor iedereen. Belachelijk allemaal. Laat de mensen hun geld zo veel mogelijk houden en laat ze zelf beslissen wat ze er mee willen doen.[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard
het recht op de middelen die nodig zijn om louter in de basisbehoeften te voorzien kan onmogelijk profiteren genoemd worden.
er is immers genoeg op de aarde zodat men met het louter voorzien in zijn basisbehoeften onmogelijk een ander individu iets kan ontnemen wat hem rechtmatig zou toekomen, of wat hem in zijn bestaan kan bedreigen.
enkel de onrechtmatig hoge accumulatie van rijkdom door sommigen geeft de perverse illusie als zou , bij wijze van spreken, noten rapen reeds 'profiteren' zijn.
werken moet een voorwaarde zijn om extra comfort en luxe te verkrijgen, maar geen voorwaarde om te mogen leven.
|
Laten we de redenering dan eens doortrekken over uw recht op basisbehoeften.
Als niemand werkt en iedereen wil dit basisrecht, wie gaat daar dan voor zorgen?
Als dat basisrecht zo fundamenteel is, waarom geef je dan ook niet 2/32 van uw dopinspanningen af aan de 3e wereld? Daar hebben ze het pas echt nodig!
Zou het kunnen dat u helemaal géén recht hebt op de basisbehoeften voedsel, onderdak en kleding maar dat u wel het recht hebt - uit menselijk standpunt doch niet uit Darwinistisch standpunt - om een faire kans te hebben om het zélf te verwerven?
Dat is fundamenteel het verschil in benadering. Jij denkt dat het een onvoorwaardelijk recht is waar je totaal niets voor moet doen. Het manna uit de hemel. Ik denk dat niemand je de kans hiertoe mag afnemen, doch je moet het wel zelf doen. Ik kies dus voor een vrijheid, verantwoordelijkheid en arbeidsethos. Werkloosheid wordt dan ook veroorzaakt door via wetten en CAO-monopolies de marktprijs voor arbeid los te koppelen van de marktwaarde van arbeid. Een mindervraag naar arbeid duwt een deel dan in de werkloosheid. Slechts 23% van de 50+ werkt nog! Dat heeft met kostprijs/marktwaarde te maken.
De staat is de lachende derde die er met 2/3 van het arbeidsloon vandoor gaat. Politiekers kunnen zich zo een Robin Hood imago aanmeten maar het blijven dieven die weggeven volgens hun normen. Deze zogenaamde herverdeling is wetenschappelijk onderzocht. Blijkt dat elke bevolkingsgroep evenveel ontvangt als ze geeft behalve de armste pakweg 20% van de bevolking (als je tot een uitverkoren doelgroep van de Robin Hood politiekers behoort - anders is het nada).
Het staatsbeslag is dan ook zeer groot, doet nauwelijks aan herverdeling en kost handenvol administratie en controle. De overheid maakt keuzes hoe ze ons geld gaat besteden en wij moeten daar maar met akkoord gaan. Ik vertrouw liever mijzelf om te bepalen waar het geld goed aan besteed is. Ik wil de vrijheid om mijn voorkeuren met mijn arbeidsinspanningen te vervullen. Ik wil niet in een hokje gestoken worden en dan gratis tickets krijgen voor wat anderen belangrijk vinden en dat ik moet betalen.
Een voorbeeld: In Puyenbroeck gaan ze een 9-hole's golfbaan aanleggen. Om de golfsport te democratiseren. Dus gebruikt men een masa arbeidsgeld om - en wees eens eerlijk - de middenklasse ook te laten golfen. Ik zou liever dat geld bij die burger laten en zelf laten kiezen of ze bij een golfclub gaan of bij de tennis, diepzeeduiken, biljartclub, polo, enz. Als we alles moeten democratiseren dan stel ik de luweauto's voor. Gratis Mercedessen voor iedereen. Belachelijk allemaal. Laat de mensen hun geld zo veel mogelijk houden en laat ze zelf beslissen wat ze er mee willen doen.[/size] |
[/edit]