Met het risico dat ik hier plat op m'n bek ga, this is a pretty nasty question, Grellig. Toch maar even proberen...8)
Beeld je in dat je geen ogen hebt, geen gehoor of smaak- reuk-en tastzin en al evenmin een lichaam en hersenen om al de ons gekende wereldlijke (on-)genoegens te registreren en er van te genieten, dwz. na de terugtrekking van de onsterfelijke ziel uit haar sterfelijke omhulsel.
Steeds vervuld van inherent verlangen 'naar Zichzelve toe' kan deze levensentiteit zich echter niet manifesteren zonder een verbintenis aan te gaan met de hiervoor bestaande en naar materie neigende en vormende krachten.
Die bindfactor word door Patanjali beschreven als de drie guna's (zaden) met name: Sattva, Rajas en Tamas (resp. harmonie, werkzaamheid en inertie) en vormen de bestaansbasis van aanzet tot latente en potentieel werkzame handelingen en mogelijkheden in ons.
In de Yoga-Sutra's worden ze omschreven als de drie vibraties van de door puruscha (bewustzijn) belevendigde prakriti (materie) en vormen ze de basis van het gemanifesteerde heelal.
En zo het individu, door zijn zintuiglijke beperktheid, een illusionaire afgescheidenheid tussen een veelheid laat ervaren, of beter zichzelf aandoet.
Deze manifesterende grootheden (guna's) vormen aldus de noodzakelijke krachtweerstanden en verwikkelingen die de aandrijving vormen voor uitingen van de met stof omwikkelde ziel en haar lange reis door talloze levensvormen.
Zonder deze bindkrachten is er voor de ziel geen leven in ons materieel begrip mogelijk, maar het (onbevredigd) verlangen blijft wel bestaan...
Beladen met ervaringen uit de voorbije levens (karma) en heimwee naar nieuwe vervulling van de gewenste aardse genoegens, ontstaat hierdoor wederom een bindingsimpuls met de guna's (werkzaam op lagere niveau's) en wordt wedergeboorte een feit.
Net door deze fundamentele onwetendheid (van het Ene) ontstaat het lijden van de mens in al zijn facetten en de hierdoor uitvloeiende noodzakelijkheid van ontwikkelde bevrijdingstechnieken en kennis, als een geschenk van wereldklasse aan ons nagelaten door de Ouden en hun Zieners.
Die ziel die zich aldus tijdens een menselijk leven van haar inherente 'manifestatieverlangen' kan losgroeien of ervan onthechten zal door tussenliggende vorderingen aan 'gene zijde' zich opwerken en verder existeren in de onafgescheidenheid van de bron van het eeuwig kosmisch Zijn, om als de spreekwoordelijke druppel opnieuw de oceaan te worden, free at last...
Voor zover ik dit mysterie slechts halvelings begrijp en aanvoel, zijn dit de ruwbouw hoeken en kanten van een door het intellect ingeperkte gedachtegang.
Voor fijnere lijnen en detailwerk vertrouw ik erop dat open verwondering, intuïtie, ervaring, tijd, studie én onze toekomstige bewustzijnsovergang de verdere bijzonderheden ervan zullen onthullen, as I may hope from out here...
Alvast een stevige aardse groet aan het ongeboren Ene/Eeuwige in U. Shanti
Ciao,
