[Pink Terror]

Om samen te vatten: ~anders leest toch geen kat zo'n lange post.

Stella van de Wetering:

Er zijn al veel taboes doorbroken. Over de al dan niet onderdrukkende hoofddoek: "Ik juist niet met mijn vrouwzijn hoef te pronken. Ik kan me vrij bewegen en ik ben wie ik ben."
Segregatie van seksen wordt in het westen ervaren als onderdrukkend voor vrouwen, maar in Marokko of Turkije willen de vrouwen niet liever dan gezellig saampjes dingen doen zonder mannen die zich bemoeien.
Moslima's zijn in sociaal en emotioneel opzicht minder afhankelijk van hun man dan westerse vrouwen die vanaf het huwelijk onlosmakend met hun man verbonden zijn.
"Culturele gewoonten, die ons in onze prille jeugd worden meegegeven, liggen emotioneel heel diep. Wanneer iemand die gewoonten, die voor ons een bepaalde waarde hebben en waaraan wij verknocht zijn, openlijk verwerpt of bekritiseert, voelen wij ons in het diepst van onze ziel geraakt." "We moeten bespreekbaar maken in hoeverre de islam als levenswijze in het Nederlandse cultuurgoed in te passen is, op een dusdanige wijze dat dit de gevoelens van autochtonen zo min mogelijk kwetst"
Aan sommige vrouwen worden onder het mom van islamitische culturele tradities veel beperkingen opgelegd. Omdat zij zich afgescheiden moeten houden van mannen, krijgen zij niet de kans van hun man of hun omgeving om zich vrij en zelfstandig te bewegen, om het onderwijs van hun keuze te volgen of om buitenshuis te werken. De nadelen die zijn verbonden aan de financiële en materiële afhankelijkheid van hun man, worden in Nederland gelukkig grotendeels gecompenseerd door de sociale zekerheid. Een zekerheid waarvan vrouwen - ook vanuit islamitisch oogpunt - zouden moeten kunnen genieten, als de mannen in hun omgeving hun niet de zorg geven waar zij recht op hebben.
Er zijn talloze aanknopingspunten te vinden in de Koran voor de verbetering van de positie van vrouwen. Van de profeet Mohammed is bekend, dat hij vaak voor vrouwen op de bres sprong.
Moslimvrouwen nemen vaak westerse denkbeelden over de ongeëmancipeerde, achtergestelde moslimvrouw over. Daardoor (onder)kennen zij de kracht niet van hun eigen cultuur en hun eigen godsdienst in het emancipatieproces. Voor moslimmeiden, die vaak terecht afknappen op alle beperkingen die hun vanuit hun traditionele cultuur worden opgelegd, betekent emancipatie: gewaagde kleding, vrije omgang met jongens en de disco.
"Als moslimmeisjes via de westerse manier willen emanciperen, is het risico groot dat er conflicten ontstaan met de islamitische cultuur, terwijl ze tegelijkertijd hun vrijheid en welzijn niet vinden binnen het westerse kader. De kans dat ze met lege handen komen te staan is dan erg groot".
Moslimvrouwen hebben dus een eigen weg van emancipatie nodig.
Daarom denkt ze dat moslimvrouwen eerst met elkaar en later ook met mannen, de discussie over emancipatie moeten aangaan. Want aan hun positie valt nog heel wat te verbeteren. Het is voor hun identiteitsvorming van belang dat zij daartoe ook putten uit de rijkdom die hun cultuur en hun godsdienst hen biedt.
Om die reden is het noodzakelijk om moslimvrouwen, die in de Nederlandse maatschappij zijn geworteld en opgegroeid, op te leiden tot islamitisch kader, zodat zij de discussie binnen en buiten de eigen gemeenschap met vrouwen en mannen kunnen voeren. In de islamitische theologie geschoolde vrouwen kunnen veel betekenen voor hun zusters die onder het mom van 'de islam' worden onderdrukt en kleingehouden.