[Stubaf.]

Vroeger, toen Stubaf nog een Stubafke was en hij zijn communie deed, hingen er Belgische vlaggen van bijna elk huis en hingen er zelfs lintjes belgische vlaggen aan de Kerk. Dat waren de uiterlijke kenmerken. Toen, het was immers nog relatief kort na de oorlog, was het "België" al wat de kloek sloeg. Nu, give or take een halve eeuw later, is het totaal veranderd. Er hangt geen enkele vlag meer buiten op communies of tijdens processies en de kerken zijn zelfs leeg. Zelfs de nationale feestdag is geen belgicistische pelgrimstocht meer, het is een kermisattractie met toeters en bellen waar blijkbaar meer dan zwarten en vreemdelingen op af komen dan de gewone "Belg".

In de tussenperiode tussen "then" en nu heb ik me daarover nooit gedachten gemaakt, maar nu ik er zo aan terug denk lijken alle belgische vlaggen en andere prullaria te zijn doorgespoeld. Zo bijvoorbeeld in de koningsstraat in brussel-noord, vroeger hing de straat elke dag van het jaar vol vlaggen omwille van de verwijzing naar de koning maar nu??? Het is een smerig hoekje geworden waar de meest onsprekelijke dingen gebeuren. De vlaggen zijn verdwenen.

Ook het koninklijk paleis was een soort pelgrimstocht: er stonden steeds mensen bij de hekken. Nu: geen kat meer!!!!

Ik kan alleen maar besluiten dat de Vlamingen eindelijk dat smerig juk beginnen af te werpen en niet langer collaboreren met de ondemocratische triannen uit Laeken of met de francophone maffia. Daar ben ik blij om. Maar nog steeds vraag ik me af wat de ommekeer deed maken? Het belgicistische vergif is zoals het nazisme gelukkig uit de hoofden van het volk verdwenen. Moge het nooit meer terugkeren.