[Stubaf.]

Dit is een onderwerp waar ik al een hele tijd mee rondloop. Men hoort en leest vaak verhalen over "spoken" en dergelijke etc. maar naar mijn mening is 99% van dit alles het gevolg van een overactieve verbeelding. Blijft natuurlijk die 1% die wél geloofwaardig is. Zo het verhaal van een familielid van me: deze persoon was wetenschapper bij een chemisch bedrijf, overtuigd vrijzinnige etc en compleet rationeel. Tijdens WO.I waren bij hem thuis, net voor de afreis naar het front, Britse soldaten ingekwartierd. Ze hebben in de ochtend wat in de keuken zitten praten en drinken en dan zijn ze weggetrokken, hij heeft ze nooit meer gezien. Vermoedelijk zijn ze allen gesneuveld. Na de oorlog hoorde hij, steeds in de ochtend, stemmen uit de keuken komen - Engelse stemmen. Toen hij dan naar beneden ging hielden de stemmen steeds abrupt op. De man is eraan kapot gegaan.

Persoonlijk heb ik nog maar één keer iets meegemaakt wat ik niet kan uitleggen: toen mijn beste vriend is overleden wist ik het gewoon. Ik kwam net thuis en plots, als een donderslag bij klare hemel, kwam bij mij de gedachte op "hij is dood". Toen vond ik dat natuurlijk idioot, ik wuivde de gedachte dan ook maar meteen weg. Tot de volgende dag, toen ik telefoon kreeg dat hij een hartaanval had gekregen. Het moet precies gebeurd zijn op hetzelfde ogenblik dat de gedachte me overviel.

Heeft iemand hier iets dergelijks meegemaakt?