Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila
Wat recidive betreft: er bestaat maar één vorm van straffen die recidive écht onmogelijk maakt: de doodstraf. Andere straffen, ook de gevangenisstraf, kunnen recidive niet tegengaan; je kan enkel hopen dat er een beperking komt op recidive.
En hier kom je dan bij de centrale vraag in gans het debat (maar op politiek vlak durft niemand die aangaan, behalve, moet ik eerlijk toekennen, het VB, zij het zeer populistisch): wat is een 'straf', wat wil men daarmee bereiken, wat is het 'doel van de straf'? Vergelding (wraak)? Preventie van recidive? Rehabilitatie? heropvoeding? Herstel?
|
I know, maar volgens mij is voor het publiek het % recidive nog altijd het belangrijkste cijfer dat ze willen horen. Het betekent immers dat het geïnvesteerd geld ook wel degelijk een nut heeft. "Nul procent" is daarom geen haalbare kaart, maar een vermindering van de huidige cijfers daarentegen, dat lijkt me niet zo moeilijk te verwezenlijken (economisch gezien zou je kunnen zeggen dat de marginale kost bijzonder laag is).
Voor de slachtoffers zelf is "herstel" of "compensatie" natuurlijk ook heel belangrijk, maar je hoort -na afloop van een proces, wat op zich een heel belangrijke stap is voor een slachtoffer- toch ook veelal zeggen dat "men het belangrijk vindt dat andere mensen niet hetzelfde moeten doorstaan". Ook hier is "recidive" dus weer mee gemoeid.
Vraag is dan weer hoe je het beste tot een significante daling van dat % redicivisten komt. Ik vermoed dan ook dat het veelal combinaties van de door jou aangehaalde factoren zijn die op elkaar inspelend, het beste resultaat kunnen afleveren. Ook de inviduele component is in de uitvoering van de straf -wat mij betreft toch- zeer belangrijk (ik doel daarmee op de verschillende paden die bewandeld kunnen worden afhankelijk van soort misdaad, maar ook persoonlijke voorgeschiedenis enz.). Nu wordt veelal "een paar jaar gevangenisstraf" gegeven and that's it. Wat mij betreft mogen rechters veel gedetailleerder te werk gaan daarin.
Citaat:
Ik ben geen jurist... 
|
Prijs je gelukkig
Citaat:
Daarom dat verschillende landen (Nederland, Zweden, Canada), een automatisme maken van de vervroegde invrijheidstelling (systeem die ik verdedig). Dus de gedetineerden weten perfect wanneer ze buitengaan, en (even belangrijk) het gevangenispersonneel heeft ook een datum om de vrijlating zo efficiënt mogelijk voor te bereiden.
In België is de voorwaardelijke invrijheidstelling idd een soort loterij: de gedetineerde (en het personeel) kan niet naar een bepaalde datum streven. Probeer dan eens aan een werkcontract te geraken wanneer je niet eens weet wanneer je kan beginnen.
|
Akkoord.
Citaat:
|
Men stelt het gevangenissysteem sinds de jaren '70 wereldwijd in vraag, zodus heb je volledig gelijk.
|
En toch worden er nog volop bijgebouwd? Dat lijkt me dus geldverspilling om de schone schijn nog wat op te houden...