Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Yann
Even opgezocht.
Van Den Wijngaert: België tijdens WO II, pagina 147.
Zoals gezegd is Van Roey vooral begaan met het handhaven van de katholieke zuil. Daarom vermijdt hij meestal om het verzet 'officieel' (let op de aanhalingstekens) te steunen, ondanks zijn oprechte gehechtheid aan het Belgische vaderland. Vanaf de lente van 44 stemt hij wel in met de aanstelling van aalmoezeniers bij het Geheim Leger, een door militairen geliede beweging die zich dan voornamelijk tot doel stelt hulp te verlenen bij de bevrijding van het land, zij het dat een vleugje anticommunisme de organisatie niet vreemd is.
|
Heeft diezelfde kardinaal ook niet ingestemd met het sturen van een aalmoezenier naar het Vlaams Legioen?
Blijkbaar was het zieleheil van de soldaten hem belangrijker dan een politieke stellingname.