Deze tekst van Schmitt is een aanklacht tegen een aantal dominate zaken, ook in de huidige maatschappij. Het werk werd overigens opnieuw uitgebracht wegens de opvallende juiste kritieken die Schmitt gaf.
De tekst is een striemende aanval tegenhet liberalisme als dominate ideologie, is een aanklacht van het buitenlands beleid zoals dat van de neocons in de VSA, haalt de heersende visie op identiteit onderuit, veegt het naïeve pacifisme van tafel, sabelt het begrip "mensheid" als politiek begrip neer, en keert zich tegen de vervlakking in politieke strijd die gedegradeerd werd tot het geestelijk-filosofisch geladen "discussie". 8)
|