Ik snap echt niet waarom de actie van Vandenbrande door sommigen wordt gebrandmerkt als een "tsjevenstreek". Het enige dat Vandenbrande heeft gedaan is een stok gestoken in de wielen van het platste politieke opportunisme zoals dat door de huidige VLD met veel verve wordt beoefend.
Het is al langer geweten dat Verwilghen niet de meest graag geziene is binnen de VLD. Hij is niet zo onderdanig (komt dan ook van Knokke), maakt geen deel uit van de VLD-kliek, en is door een stom toeval uitgegroeid tot één van de stemmentrekkers van zijn partij. Politiek gezien (in een job als minister) is hij een complete nul. Aangezien Verhofstadt echter teert op het partijcliëntelisme, is hij Verwilghen liever kwijt dan rijk. En aangezien ons Marcske waarschijnlijk te dom is om steekpenningen aan te nemen, kan hij geen Di Rupo truuk toepassen (zoals met Van Cau), maar moet hij dus zorgen dat Verwilghen naar een ander postje gedepromoveerd wordt, zonder gezichtsverlies voor de VLD te lijden. Zulke postjes bevinden zich nu eenmaal in Europa.
De CD&V, niet direct beste vrienden met de VLD en omgekeerd, ziet natuurlijk zijn kans schoon. Aangezien Verwilghen niet zozeer als "beste kandidaat" naar voren is geschoven (het is bijna het vierde of vijfde postje waarvoor hij ambieert sinds zijn laatste ambtstermijn als minister), is het daarbij ook redelijk makkelijk om hem "af te knallen". Het gelul over "jamaar ge stemt toch voor een landgenoot" is daarmee vergeleken inderdaad gelul.
__________________
Out of the blue, into the black
|