Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18
Grmbl stereotypeer het asjeblieft niet zo! Ik kan er echt niet tegen.
Je moest eens weten hoeveel psy-mensen zelf bijna depressief worden toen ze zagen dat ze maar een deel van de patiënten echt konden helpen, en een heel groot deel niet ...
Het is echt niet zo gemakkelijk en evident als je denkt.
En ik kan je beloven ... als leek heb je er echt geen idee van hoe complex het allemaal in elkaar zit. Dus vooroordeel aub niet zo zonder voorkennis (van de psychiatrie, de psychologie, de psychopathologie vooral en het geweldige systeem van de overheid om de psychologie te behandelen dat tot stand is gekomen dankzij de geneeskunde).
|
Ik veroordeel niets.
Ik stel vast. Ik zie de uittreksels van de ziekenkas, ze liggen hier ergens links of rechts van mij in één of andere map zelfs. Ik zie (zag) die jongen (gehandicapte ) 84 pillen per dag slikken (gene zever) en raar maar waar, hij zit nu in een goei home (waar ze zoveel geld niet krijgen) en kijk, hij is genezen! Hoera, nochtans we zijn niet naar lourdes geweest. Gehandicapt blijft die jongen voor het leven, niks aan te doen.
Dus poten af stelletje geldwolven, zijn gezondheid ging zienderogen achteruit van al die pillen en hij werd zo vet als een os daarvan. 1 keertje is hij bij een psych geweest, 5 minuten of zo. Daarna was het een lopende rekening voor die vent.
En de verpleging in de psychiatrie waar hij tijdelijk zat in afwachting van een home (daar zitten ze dan dus) was zo danig goed dat hij zijn broek averechts aanhad, dus zijn tiret van voor zat op zijn gat vanachter! Zo liep die daar rond! Dat is echt waar en niet één keertje maar wekelijks was dat zo.
Hierzie; broeders van liefde!
Ah groentje, je zal het nog wel zien ooit en eens terug denken aan die mambo dat hij er nog zover niet naast zat.