(Niks bijzonders over grote maatschappelijke kwesties hier, dus als u geen tijd hebt, skip this post).
Zou het niet interessant zijn mochten er her en der in ons stressvolle, overwerkte, depressieve, ruzieënde, echtscheidende Vlaanderen, kleine "refuges" gebouwd worden, waar mensen enkele dagen echt tot rust kunnen komen.
Een soort van moderne kloosters. Het idee is een mooie maar zeer sobere architectuur te gebruiken. Niets NewAge-achtigs, niks te complex, niks te post-modern, geen typisch muf retraite oord. Maar zeer sober, zonder electronische, artistieke of andere snufjes. Uitermate minimalistisch.
Ik geloof sterk dat bepaalde ruimtes en architectuur mensen diep tot rust kunnen brengen. En ik denk dat daar misschien wel eens een gat in de markt kan voor zijn.
Inspiratie voor zo'n refuge is dit soort architectuur (tulou) waar geborgenheid centraal staat (zoiets maar dan in een hedendaagse versie):
Dergelijke architectuur laat u aanvoelen dat u niet alleen bent, en dat u geborgen bent. Alles is ook vervaardigd van eenvoudige, natuurlijke materialen. De ruimte vervult de functie die u op zo'n moment nodig heeft (rust, verbondenheid, eenvoud, evenwicht), terwijl u toch in alle rust over uw eigen persoonlijk situatie kan nadenken.
Het systeem zou een beetje dat van een hotel zijn, waar u een kamer krijgt maar waar enkel een bed in staat en dus geen TV, geen internet, geen winkels, geen fitness-stress verplichtingen, etc...
In zo'n omgeving wordt er niet naar u gekeken (effe afzijn van de permanente keurende blikken die je overal krijgt te verwerken), en je kan er nadenken en effe alles op een rij zetten. Ik denk aan mensen die er effe tussenuit willen knijpen voor een paar dagen.
Zoiets. Wat denk je?[edit]
[size=1]
Edit:[/size]
[size=1]After edit by oliepiek on 13-10-2005 at 16:46
Reason:
--------------------------------
(Niks bijzonders over grote maatschappelijke kwesties hier, dus als u geen tijd hebt, skip this post).
Zou het niet interessant zijn mochten er her en der in ons stressvolle, overwerkte, depressieve, ruzieënde, echtscheidende Vlaanderen, kleine "refuges" gebouwd worden, waar mensen enkele dagen echt tot rust kunnen komen.
Een soort van moderne kloosters. Het idee is een mooie maar zeer sobere architectuur te gebruiken. Niets NewAge-achtigs, niks te complex, niks te post-modern, geen typisch muf retraite oord. Maar zeer sober, zonder electronische, artistieke of andere snufjes. Uitermate minimalistisch.
Ik geloof sterk dat bepaalde ruimtes en architectuur mensen diep tot rust kunnen brengen. En ik denk dat daar misschien wel eens een gat in de markt kan voor zijn.
Inspiratie voor zo'n refuge is dit soort architectuur (tulou) waar geborgenheid centraal staat (zoiets maar dan in een hedendaagse versie):
Dergelijke architectuur laat u aanvoelen dat u niet alleen bent, en dat u geborgen bent. Alles is ook vervaardigd van eenvoudige, natuurlijke materialen. De ruimte vervult de functie die u op zo'n moment nodig heeft (rust, verbondenheid, eenvoud, evenwicht), terwijl u toch in alle rust over uw eigen persoonlijk situatie kan nadenken.
Het systeem zou een beetje dat van een hotel zijn, waar u een kamer krijgt maar waar enkel een bed in staat en dus geen TV, geen internet, geen winkels, geen fitness-stress verplichtingen, etc...
In zo'n omgeving wordt er niet naar u gekeken (effe afzijn van de permanente keurende blikken die je overal krijgt te verwerken), en je kan er nadenken en effe alles op een rij zetten. Ik denk aan mensen die er effe tussenuit willen knijpen voor een paar dagen.
Zoiets. Wat denk je?[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
(Niks bijzonders over grote maatschappelijke kwesties hier, dus als u geen tijd hebt, skip this post).
Zou het niet interessant zijn mochten er her en der in ons stressvolle, overwerkte, depressieve, ruzieënde, echtscheidende Vlaanderen, kleine "refuges" gebouwd worden, waar mensen enkele dagen echt tot rust kunnen komen.
Een soort van moderne kloosters. Het idee is een mooie maar zeer sobere architectuur te gebruiken. Niets NewAge-achtigs, niks te complex, niks te post-modern, geen typisch muf retraite oord. Maar zeer sober, zonder electronische, artistieke of andere snufjes. Uitermate minimalistisch.
Ik geloof sterk dat bepaalde ruimtes en architectuur mensen diep tot rust kunnen brengen. En ik denk dat daar misschien wel eens een gat in de markt kan voor zijn.
Inspiratie voor zo'n refuge is dit soort architectuur (tulou) waar geborgenheid centraal staat (zoiets maar dan in een hedendaagse versie):
Dergelijke architectuur laat u aanvoelen dat u niet alleen bent, en dat u geborgen bent. Alles is ook vervaardigd van eenvoudige, natuurlijke materialen. De ruimte vervult de functie die u op zo'n moment nodig heeft (rust, verbondenheid, eenvoud, evenwicht), terwijl u toch in alle rust over uw eigen persoonlijk situatie kan nadenken.
Het systeem zou een beetje dat van een hotel zijn, waar u een kamer krijgt maar waar enkel een bed in staat en dus geen TV, geen internet, geen winkels, geen fitness-stress verplichtingen, etc...
In zo'n omgeving wordt er niet naar u gekeken (effe afzijn van de permanente keurende blikken die je overal krijgt te verwerken), en je kan er nadenken en effe alles op een rij zetten. Ik denk aan mensen die er effe tussenuit willen knijpen voor een paar dagen.
Zoiets. Wat denk je?[/size] |
[/edit]