De SPA doet alsmaar meer moeite om op te schuiven naar het kiesgebied van de groenen: men mikt op links-voelende goedverdieners, en dat is eraan te merken ook. De nieuwe staatssecretaris is niet voor niets een bankier-met-progressieve-ideetjes, een kei in "ethisch beleggen". Let wel: hiermee wordt bedoeld een service naar klanten toe die ethisch zouden willen beleggen, en hoegenaamd niet dat banken zélf plots de ethische kaart zouden spelen. Het janus-gezicht van de moderne progressieveling werd zelden beter gestalte gegeven dan in zo'n jobdescriptie... Voor toekomstige SPA-politici zit er dus niets anders op dan 1) te zorgen dat de bloedbanden met vorige generaties politici er vingerdik opligt of 2) af te wachten in de privé tot men plots een "wit konijn" nodig heeft. Affiches plakken en heel de reutemeteut wordt gereserveerd voor de militante loemperikken van dienst.
Ondertussen rest het arbeidersmilieu niets dan op te schuiven naar het Vlaams Belang, een partij die (zeer waarschijnlijk doelbewust) niet komt afdraven met welbespraakte, hooggeleerde "alles draait goed"-recruten, maar die het wél moet hebben van een al jaren bekende en vaststaande partijleiding waar geen democratisch kruid tegen opgewassen is. Het zal hen ongetwijfeld weer geen windeieren opleveren...
__________________
Out of the blue, into the black
|