Het is een marxistische opvatting dat conservatisme niets anders is dan een ideologie om de bezitsverhoudingen in stand te houden. Dit is onzin! Het bewijs kan je tegenwoordig zien in de Europese Unie. De liberaal-socialistische jet-set elite is extreem rijk en zorgt ervoor dat ze dat blijft, maar haar ideologie is niet conservatief, verre van zelfs. Conservatisme is tegenwoordig het kleine stemmetje van de underdog. Probeer je maar een moderne eurocraat te vinden die toegeeft dat hij conservatief is. De enige mensen die openlijk hun conservatisme belijden zijn in wezen sociale en economische paria's.
Waar het in feite altijd om gaat, is niet geld maar instituties, tradities, culturele en raciale identiteit. Dat zijn de dingen die waardevol zijn.
Conservatisme dient in feite een alliantie te zijn van het volk, gekeerd tegen het bourgeois-denken dat zowel de liberaal-kapitalisten als de marxisten kenmerkt. De zogenaamde revolutie van '68 was een typische bourgeois-aangelegenheid. Bourgeois' zijn altijd de destructieve kracht in onze samenleving geweest. Het is een leugen dat conservatisme zich beperkt tot de maatschappelijke elite. Het is gewoon het basisinstinct van de normale mensheid. Het is de uitgesproken ambitieuze bourgeois die anti-conservatief is. Het grote politieke probleem van vandaag is de "global economy" die het kapitalisme heeft bevrijd van de lokale jurisdictie. Edmund Burke was de eerste die zag welk gevaar hierin schuilde, toen hij tekeer ging tegen het koloniale optreden in India. Hij klaagde onophoudelijk het ontwrichtende karakter van de corrupte koloniale politiek aan. Die was namelijk funest voor de oude, ordelijke samenleving van India. Al die gewetenloze kapitalisten waren van mening dat ze lak konden hebben aan de lokale wetten, en vertrapten zodoende de fijnmazige sociale structuur. Want dat is de hele ellende: mensen maken enorme winsten, maar ze zien zich niet als onderdeel van de volksgemeenschap, ze hebben dus geen verplichtingen en verantwoordelijkheden, en geven geen barst om de sociale schade die ze aanrichten.
Daarom moeten wij ervoor ijveren dat een aristocratische elite de politieke macht in handen krijgt, een elite die gekenmerkt wordt door eigen prestatie, echte beschaving, zichzelf overtreffende heldhaftigheid, soberheid, onbevangen fierheid, kordate oprechtheid en correctheid, een elite die steeds en altijd het algemeen belang, het volksbelang boven het eigenbelang plaatst en er een veroverende levenshouding op na houdt.
Elite en macht mogen in de politiek NOOIT afhangen van geld, populariteit of afkomst. Op alle terreinen van de politiek dient gezocht te worden naar de besten. Deze Aristoï, door Julius Evola centraal gesteld in zijn "Ras" opvattingen, dient de huidige vulgaire kapitalistische bourgeois elite te vervangen. Om dit mogelijk te maken is het noodzakelijk dat de bovenstaande waarden centraal in de maatschappij gesteld worden, en dient men te erkennen dat niet iedereen in gelijke mate deze waarden nastreeft.
|