Mambo heeft hier een punt: wat voor de één "arbeid" is, is voor de ander een hobby, een tijdverdrijf... De grootste luxe die ik vandaag heb, is het feit dat ik niet "moet", maar mijn latijn "mag" stoppen in wat me op elk gegeven moment interesseert. En nu eens is dat een stuk studie, dan weer eens de "stress" (nouja) van het mee helpen oprichten van een bedrijfje en een andere keer weer het dagenlang bladeren ruimen en boomtakken zagen.
Voorwaarde voor mij om me er goed bij te voelen is het vooruitzicht op een stukje "eer van m'n werk" of "succes" zo je wil. Afmaken waar ik aan begonnen ben. Dus geen vruchteloos of ongeïnspireerd geploeter; hoewel ik me wel kan voorstellen dat nogal wat werkmensen hun dagtaak op die manier moeten ondergaan. Maar zelfs dat laatste is nog te verkiezen boven het échte lamzakken. Stilzitten en vegeteren is ongelofelijk saai en afstompend, zélfs al doe je dat in relatief grote luxe. Daar valt niet het minste "plezier" mee te halen. En de échte lamzakken zijn niet -zoals sommigen wel eens willen insinueren- de steuntrekkers, zelfs niet de werkonwilligen. Het grootste percentage hyper-verveelde (en dus ook vervelende) lamzakken vind je onder diegenen die niet weten wat aanvangen met hun centen.
Als d�*t dan het droombeeld is dat sommigen koesteren bij de gedachte aan bvb. lottowinst of een grote nalatenschap, laat ik dan bij deze de eerste zijn om u een emmer ijskoud water in de nek te kiepen. Het is absoluut geen prettig leven als je er maar niet in slaagt om voor jezelf de nodige uitdagingen of ambities te verzinnen. En neen, shoppen of luieren in het zonneke horen daar niet bij. (leuk voor eventjes, maar je houdt dat niet vol)
__________________
The pen is mightier than the sword, and considerably easier to write with.
|