Onlangs is het derde rapport verschenen van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change),
dat in 1988 is opgericht door de VN. Het IPCC dient om de resultaten van het wetenschappelijk
klimaatonderzoek van over de hele wereld te verzamelen en te interpreteren. In 1990 verscheen het
eerste “assessment report”, in 1995 het tweede, en onlangs het derde. Dit omvat meer dan 1000 blz..
Een (nog niet definitieve) “summary for policymakers” van 18 blz. omvat de essentie van het rapport,
inclusief cijfers en grafieken. De conclusies van het rapport zijn geheel in de lijn van de beide vorige
rapporten: ze voorspellen een aanzienlijke
temperatuurstijging op onze aarde in de 21e eeuw (
www.ipcc.ch).
Er is in wetenschappelijke kringen herhaaldelijk fundamentele kritiek uitgeoefend op de werkwijze en
de uitspraken van het IPCC. De kritiek betreft de beperktheid van de metingen, de interpretatie van de
metingen en de betrouwbaarheid van voorspellingen gebaseerd op computermodelleringen. In het
nieuwste rapport is aan het eerste bezwaar enigszins tegemoetgekomen, de beide andere bezwaren
blijven onveranderd bestaan. Hierna volgt een globale analyse van het probleem en de essentie van de
kritiek op de conclusies van
het IPCC.
Lees verder op:
http://www.stichting-han.nl/download/ha010321.pdf