Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Katrientje
Belgen bekeren zich om te trouwen
BRUSSEL - Steeds meer Belgen die met een buitenlandse man of vrouw in het huwelijksbootje stappen, bekeren zich tot de islam. Dat schrijft de krant La Libre Belgique . De Belgen doen dat omdat daardoor zo'n huwelijk minder paperassen vergt.
Wanneer een buitenlander wil trouwen met een Belg moet die schriftelijke verklaring indienen bij de gemeente. In de verklaring, die wordt opgemaakt door de ambassade van de buitenlander, staan de wetten uitgelegd die van kracht zijn in het land van herkomst van de buitenlander. De verklaring is louter als informatie bedoeld. De meeste Belgische gemeenten vragen een dergelijk document vooraleer er getrouwd kan worden.
Maar bepaalde buitenlandse ambassades van islamitische landen weigeren vaak om zo'n document af te leveren. Zij willen er eerst zeker van zijn dat de toekomstige Belgische echtgenoot of echtgenote de islamgebruiken na het huwelijk zal blijven respecteren. Om de administratieve rompslomp wat makkelijker te maken bekeren veel Belgen zich daarom tot de islam. Ambassades hebben op die manier meer zekerheid en willen het document dan ook sneller afleveren.
Volgens Karim Geirnaert, lid van de Belgische Moslimexecutieve, gebeurt drie vierde van de bekeringen met het oog op een huwelijk. www.hln.be
Liefde is zo mooi en de multicul nog mooier , al die diversiteit , weg met die ééntonigheid... 8) |
Om plaats te maken voor die ene cultuur die gebouwd is op de islam, bedoel je?
Wat jij hier als liefde verkoopt is pure dwang vanwege de moslims die zich hier komen vestigen en die van ONS verwachten dan we ons aan HEN aanpassen. Zeker als er gemengde huwelijken plaatsvinden. De kinderen uit zo'n huwelijk mogen dan zelfs geen westerse namen meer krijgen.
Ik ben jarenlang bevriend geweest met een (ongesluierde) Turkse met vier zonen. Toen ik haar vroeg of ze ermee akkoord zou gaan dat haar jongens met een Vlaamse zouden trouwen, zei ze vlakaf: 'nee'. Dat kon niet wegens hun godsdienst en hun cultuur. Toen ik aandrong en vroeg wat ze zou doen mocht één van haar kinderen tóch met een autochtoon meisje willen trouwen was het antwoord: 'wij zullen daar geen toelating voor geven behalve al ze zich bekeert tot de islam en ook onze gebruiken en cultuur overneemt'.
Toen ik dan vroeg of het wel eerlijk was, van een autochtoon in eigen land te eisen dat hij zich aan een vreemde godsdienst en cultuur aanpast was het eenvoudige antwoord: 'dan moeten ze maar geen Turkse partner nemen'.
'Liefde' zei je?