Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door praha
het is hier waar ik dus gecombineerd met een vorige post van je, sterk de indruk krijg dat we er beide twee verschillende definities op nahouden
de mijne : elk verschil in behandeling ( = onderscheid ) dat men maakt tussen twee willekeurige personen op basis van een irrelevant criterium ( dit is nog aanvechtbaar ) zoals daar is kleur, ras , sekse, seksuele geaardheid, etc
al of niet dat dit verschil moet überhaupt moet resulteren in een benadeling <-> bevoordeling : meestal is dit natuurlijk wel zo
de jouwe ( aldus denk ik ): een bepaalde groep ( ras, sekse, etc ) bevoordelen <-> benadelen tov andere groep met het oogpunt dit te doen eender welke redenen, motieven
vandaar dat een 'positieve discriminatie' er volgens jou dan ook één is daar men de bedoeling heeft de doelgroep (= aan groep met het kenmerk waarvoor net de anti-racismewet van kracht is ) voor te trekken |
Ik heb geen probleem met verschillende visies op discriminatie.
Integendeel.
Idealiter behoort er juridisch m.i. enkel met fysieke objectiveerbare en meetbare feiten rekening gehouden te worden.
Straffen op (vermeende) bedoeling opent de weg naar misbruiken door elk groepje dat er in slaagt zijn eigen dada in de racismewet te laten inschrijven.
Probeer maar eens wijs te raken uit volgende 'bedoelingen' om bv je huis niet te verhuren:
*Ik heb geen zin om aan een skinhead met legerbotten, mijn appartementje te verhuren. Als er ooit een extreem-rechtse goupuscule aan de macht komt, dan mag ik niet langer meer zeggen dat ik niet aan fasco's verhuur, of ik krijg een veroordeling voor discriminatie op basisvan politieke overtuiging aan mijn broek gesmeerd. Ik behoor dus te liegen en teveinzen dat ik mijn parketje ongeschonden wil houden, en dat combat-shoes daar niet bijhoren.
*Een gaiä-lid wil zijn stekje niet verhuren aan een moslim. Is hij een latente islamofoob? 'Neen meneer de rechter, maar illegale slachtingen laten zo'n troep achter, en ik kan het niet rijmen met mijn liefde voor dieren'
Mijn oplossing:
Aangezien een huis verhuren ook een privé-aangelegenheid is, dient geen enkele bedoeling juridisch vervolgd te worden. Er blijft trouwens altijd iemand in de kou, daar je je huis slechts aan één gezin kan verhuren.