Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door carlgustaaf
Ik ken een franstalige jongen die absoluut in Noorwegen wilt gaan wonen.Hij vind dat een prachtig land.Hij heeft al tientallen boeken over Noorwegen en diens Scandinavische buurlanden uit de bibliotheek gehaald, en kent prima heel hun geschiedenis, kultuur en gewoontes.Hij studeert ook de Noorse taal, en is al flink gevorderd ( heeft eerst nederlands en engels geleerd).Deze 19- jarige student, zoon van vrienden van mij, doet in de vakantie jobs gedurende 2 maanden, om de derde maand in zijn uitverkoren land op vakantie te kunnen gaan.Nu hij de taal zowat machtig is, zoekt hij een vakantiejob ter plaatse...
Ik weet niet, Magrebijnen bvb. hebben het mischien wat moeilijker als deze gast om nederlands te leren ginderachter bij hun thuis, maar totaal achterlijke landen zijn dat niet hoor: je hebt daar eveneens bibliotheken, universiteiten, computers enz.Als je echt wil, kan je best enige kennis over de taal en het land waar je heenwilt opdoen.Je moet het wel willen natuurlijk.
|
Noors is een goed voorbeeld van een moeilijk leerbare taal. Niet omdat het zo moeilijk is, wel omdat er zeer weinig taalcursussen zijn (bijv. in vergelijking met Zweeds).
In mijn regio heb ik géén cursus gevonden.
Aangezien het combineerbaar moet zijn met mijn job, kan ik niet voor een cursus 200 km verder gaan kijken.
Afstandsleren behoort tot de mogelijkheden, maar is een slechte manier om een taal te leren, aangezien er niemand is om mee te oefenen, niemand die je kan corrigeren.... Ik slaag niét op een mondelinge taaltoets Noors als ik het uit zo'n boekske moet leren. Ik ga de taal begrijpen, maar voldoende kennis om een basisgesprek vlot aan te knopen, zonder al teveel fouten te maken, hebben de meeste mensen niét.
je hebt enkel een grote voorsprong: eens je in het land zelf bent, kun je eindelijk gaan oefenen, krijg je eindelijk feedback, en ga je met rasse schreden vooruit.
Als er in een land geen of onvoldoende taalcursussen aanwezig zijn, zullen er niet veel mensen slagen (wat natuurlijk de bedoeling is van die maatregel).
Een ander aspect is het financiële: goedmenende mensen die écht naar hier willen komen, zullen daar veel geld moeten insteken. Allemaal goed en wel, maar je zult zien dat veel mensen gewoon berooid hier zullen toekomen, en hier dus minder kapitaalkrachtig zijn.
Een ander aspect is het criminele: waar reglementen zijn, is misbruik. Ge zult zien dat er massaal zal omgekocht worden. Mensen die goed staan bij de maffia zullen dus eigenlijk meer kans hebben om voor dat examen te 'slagen'. Gevolg: een proportioneel aandeel van de nieuwkomers zal crapuul zijn.
Trouwens, inderdaad die landen zijn niet achterlijk, maar ik vraag me af hoeveel taalcursussen Nederlands je gaat vinden in landen waar amper basisonderwijs voorzien is.
Over het tweede punt zeg je vanzelfsprekend niks: kennis opdoen over een samenleving. Kun jij me zeggen hoe het is om te leven in bijv. Rwanda als je daar nog nooit geweest bent? Kun jij me uitleggen hoe mensen daar met elkaar omgaan, wat voor informele regels ze daar hebben, wat de specifieke gebruiken zijn? Denk je dat je dat uit een boekske kunt halen?
Je kunt een samenleving enkel leren kennen van binnenuit. Algemene feitjesover een land kun je leren uit een boekske, maar een samenleving zelf: nee.
Ik vind ook dat er voorwaarden mogen gesteld worden aan mensen die hier aankloppen in het kader van gezinshereniging of -vorming, maar er moet goed nagedacht worden over wat precies die voorwaarden zijn.
'we laten de mensen zich voorbereiden in hun thuisland' is op zich een goed idee, maar denk goed na over hoe je zoiets in elkaar steekt.
Wat met kinderen en ouderen? Wat met mensen die bijv. door een neurologisch deficiet erg moeilijk een taal leren? Impliceert deze regeling dat enkel horende mensen kans maken om naar hier te komen?
Zijn de nederlanders voorbereid op de tussenkomst van de maffia in de verdeling van de toelatingsbewijzen?
Enzovoort.