Bourgeois bij de koning
Bourgeois bij de koning
25.01.2006 11.36u - Geert Bourgeois (N-VA) ging dinsdag op de koffie bij koning Albert, zo mochten we via de media vernemen. “Dit is niets bijzonders hoor,” vindt zijn woordvoerder. “Bourgeois is een vriendelijk man, die meestal ingaat op uitnodigingen om zijn beleid te komen duiden. Alle gewestministers passeren de revue in Laken, een N-VA-minister dus ook.”
Er is wel degelijk meer aan de hand. De Belgische monarchie is een instrument om de macht van de Franstaligen te bestendigen en om de Belgische staat als zodanig te doen overleven. Het Hof heeft nooit aan de kant van de Vlamingen gestaan. Saksen-Coburg is voor Vlaanderen niet alleen overbodig, maar ook schadelijk. Een rechtlijnig democraat en republikein kán dus eenvoudigweg niet op een uitnodiging van het Hof ingaan. Een minister hoeft geen uitleg te geven aan iemand die zijn functie door het toeval in plaats van door zijn capaciteiten kreeg. Een Vlaams-nationaal politicus is enkel verantwoording verschuldigd aan de Vlaamse kiezers, en niet aan de familie Saksen-Coburg. N-VA-minister Bourgeois denkt daar blijkbaar anders over: hij laat zich gewillig voor de kar van het ooit zo verfoeide Belgische establishment spannen. De vuist die Bourgeois destijds maakte naar “de club van Laken” is duidelijk vervangen door kruiperig belgicisme. Het vriendelijke bezoek aan het Paleis is het ultieme bewijs van de ‘beginselvastheid’ van N-VA.
Wij herinneren in dit verband ook aan een uitspraak van N-VA-parlementslid Jan Loones tijdens een N-VA-congres in Hasselt (1 februari 2004). Loones zei toen: “De N-VA verdient een eigen plaats in politiek Vlaanderen, wars van kartels met Belgische machtspartijen. De N-VA moet staatsgevaarlijk zijn. Wij zijn er niet om regeringen te maken, laat staan vriendjes te onderhouden in koningshuizen.” Intussen heeft de partij een kartel met CD&V gesloten en haalt ze de vriendschapsbanden met het koningshuis aan.
Zo’n 25 jaar geleden kreeg ook toenmalig Vlaams Blok-voorzitter Karel Dillen een uitnodiging om bij de koning op audiëntie te gaan. Dillen weigerde resoluut. Toen begon het de Belgische partijen te dagen: onze partij is niet te koop voor een handvol ministerportefeuilles of Belgische eretitels. De eerste verkiezingsoverwinningen van het Vlaams Blok zetten een hele operatie in gang om de Vlaams-nationale oppositiepartij monddood te maken.
Gerolf Annemans noemde Bourgeois, na diens (gebroken) belofte dat zijn partij nooit ofte nimmer in een regering zou stappen zonder splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, “meer tsjeef dan de tsjeven zelf”. Hij had gelijk. De heren Bart De Wever en Geert Bourgeois zullen het – zoals heel wat andere bekeerlingen in de Belgische politieke geschiedenis – ongetwijfeld nog ver schoppen.
bron vb
Wat zullen kronkel zorroaster en giserke hier weer voor excuses brengen?
|