Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De Prof
Abert II maakt zich ongerust.
di 31/01/06 - In het koninklijk paleis in Brussel heeft koning Albert II vandaag zijn nieuwjaarstoespraak gehouden voor de gestelde lichamen - de overheden van ons land.
Velen hebben gemeend dat die mondialisering een stimulans zou betekenen voor de vrede. Maar bijna dagelijks krijgen we de ontstellende vernielingen te zien die talrijke regionale conflicten aanrichten.
...
Inspanningen om integratie te bevorderen en onenigheid te vermijden, zijn niet altijd bij machte een conflict te voorkomen
...
De tweede kwestie die ik met U wou bespreken, betreft DE SPANNINGEN TUSSEN DE GEWESTEN. Ze bestaan in talrijke Europese landen en ook WIJ ONTSNAPPEN ER NIET AAN,
...
een verschil in welstand en anderzijds een verschil in beleid.
...
Breuken en scheidingen vallen meestal duur uit voor alle betrokkenen of ze nu rijk of weinig welvarend zijn.
Wat een contrast met de vrolijke jubelende en neuriënde Koning van nog geen maand geleden. 
Het is alsof hij van de hemel in de hel terecht gekomen is.
Maar is dat niet eigen aan het leven...
Na het feest komt de kater.. 
Enkele citaten vandiezelfde Vorst uit zen kerstboodschap van 2005
...we nu 175 jaar België en 25 jaar federalisme hebben gevierd. De gezelligheid, de vrolijkheid en de GOEDE VERSTANHOUDING die deze viering kenmerkten, hebben op mij indruk gemaakt.
Ter gelegenheid van die talrijke contacten met de bevolking heb ik aangevoeld hoezeer, niettegenstaande de hinderpalen, het verlangen naar ,,beter samenleven'' reëel is. Het is een beetje alsof de^ Gemeenschappen en Gewesten, nu zij vergaande autonomie hebben verkregen, op een nieuwe wijze dichter bijeen zoeken te komen. Dat manifesteert zich op vele manieren zoals, bijvoorbeeld, het streven naar een grotere kennis van de taal van de andere Gemeenschappen. Dat uit zich ook door de toenadering tussen universiteiten uit Noord en Zuid, meer bepaald tussen de ULB en de VUB, en tussen de KUL en de UCL. Het wordt ook geïllustreerd door het toenemend succes van de initiatieven die uitgaan van het Prins Filipfonds, dat uitwisseling tussen Gemeenschappen aanmoedigt, in het bijzonder tussen de jongeren. Veelbetekenend is ook de tevredenheid waarvan Gewesten of Gemeenschappen blijk geven wanneer zij in een ander Gewest, successen of inspanningen met het oog op economische relance, vaststellen.
Al die feiten weerspiegelen een boodschap van goede verstandhouding en eensgezindheid die we, moedig en ondanks de moeilijkheden, verder in de hand moeten werken bij onze Gemeenschappen en Gewesten en bij alle inwoners van ons land. In ieder geval wordt separatisme door de overgrote meerderheid van onze medeburgers verworpen.
Vanwaar nu dat plotse pesimisme...
Alles ging toch zeer goed |
Wat vooral opvalt is hoe de Koning vervreemd is van Vlaanderen en de Vlamingen.
Dat het Koningshuis op alle gebied wereldvreemd is , dat weten we al lang. Zelfs en vooral de 'nieuwe' generatie, Prins Filip op kop, zijn geen 'normale' volksmensen. Ze gedragen zich vreemd, spreken vreemd, lopen vreemd, noem maar op. Dit is geen negatieve kritiek, het is gewoon een observatie.
Tegenover Vlaanderen en de Vlamingen slaat het al helemaal nergens op. Koning Boudewijn probeerde nog een beetje, maar Albert en zijn zonden hebben geen flauw benul van wat Vlaanderen is, wat de vlamingen zijn, laat staan wat er bij ons leeft.