Heel simpel : je vrijheid stopt waar die van een ander begint. Dat heeft overigens niets met moslims of niet-moslims te maken. In protestantse kerken hangen ook geen afbeeldingen of staan er geen beelden, evenmin staan er gouden kalveren in synagogen. "Vrijheid van meningsuiting" is nu eenmaal niet absoluut, maar men moet voorzichtig zijn ivm het trekken van de grenzen
- ik bedoel hier mee dat het geen universeeel cultureel gegeven is, maar gelijktijdig dat men die grens zo moet trekken dat "vrije meningsuiting" een zo groot mogelijk gebied moet behouden. Als de vrije meningsuiting dienst moet doen om de vrijheid van anderen in te perken zit je bv. al serieus over de grens. Persoonlijk heb ik meer moeite met het verbod op tabaksreklame
dan ik zou hebben met een verbod om God en zijn beste profeet Mohammed af te beelden, ten minste voor zover ik grappen kan blijven maken over God
en die uitverkoren boodschapper op een non-picturale manier.
Bovendien is de grappigheid van bepaalde uitlatingen hierover weer vatbaar voor (mis)vattingen. Over het algemeen denk ik dat 99,89 % van de moslims dit absoluut begrijpt. Het is zelfs zo dat naar aanleiding van de instructieve reisjes van die deense Imams er momenteel Moslims druk doende zijn om andere moslims neer te schieten, wat eigenlijk een heel rare reactie is..
Men zou gerust een voorbeeld aan ons kunnen nemen : wij schrijven elkaar op een bedaarde en beleefde manier berichtjes : "Ach zo we mogen geen reclame maken voor sigaretten en nu weer geen tekeningen van Mohammed of Allah, en hoe zit dat nu eigenlijk met Hassan ?" Ik rook niet, ik ben geen Soenniet en ook geen Alawiet of Sjiiet - dus waar maak ik me druk over ?
Het zich absoluut verheven moeten voelen over andere volkeren, rassen,
religies is voor mij onbegrijpelijk, behalve natuurlijk als het over mijn vrienden de Ollanders gaat, die wil ik ten allen tijde discrimineren en belachelijk maken.
|