[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door PO

Het uitgangspunt was/is de werking van onze Europese instellingen.
Als ieder land en/of taalgemeenschap zo krampachtig aan zijn taalgebruik op administratief vlak binnen de EU blijft vasthouden zijn we op den duur alleen bezig met te vertalen voor elkaar dan met te handelen.

Dat is reeds eerder behandeld. En toen heb ik duidelijk gesteld dat het idee van een enkele werktaal binnen de EU een heel goede weg is. Alleen...

Het Engels is reeds (de enige) wereldhandelstaal, het is maar normaal dat de EU dit volgt.

... is het Engels geen goede oplossing. Het is immers geen neutrale taal (gebonden aan een bepaald land, landen eigenlijk), waardoor er een ongelijke situatie ontstaat. Een bepaalde groep burgers zal zijn eigen taal kunnen, mogen en zelfs moeten gebruiken (de Britten en de Engelstalige Ieren), terwijl al de rest gedwongen wordt een tweede taal aan te leren. Fundamentele ongelijkheid dus.

Niet omdat ik dit graag heb, maar omdat dit zoveel praktischer en realistischer is dan het Esperanto bv. Internet, lucht- en zeevaart, noem maar op allemaal in het Engels.

Moet de EU in het Engels omdat men in de lucht- en zeevaart een bepaald Engels jargon gebruikt (let op: ik schrijf bewust "jargon" en niet "taal", daar heel vele schippers bijvoorbeeld het Engels als spreektaal eigenlijk niet beheersen maar wel een geheel aan vaste uitdrukkingen weten te hanteren)? Dan kan men evengoed stellen: de EU moet het Frans gebruiken, daar dit nog altijd de internationale werktaal is van de Post en de wereldwijde postorganisaties.

Ik zie niet goed in waar het Esperanto minder praktisch zou zijn dan het Engels, wel integendeel. Esperanto is een stuk praktischer: heel wat eenvoudiger dan het Engels, maar toch met dezelfde synthetische uitdrukkingskracht.

Op termijn tweetaligheid binnen de EU, (Engels en de eigen moedertaal) is dit zo'n ramp?

Er komt geen tweetaligheid: de Britten en Engelstalige Ieren mogen blijkbaar volgens u rustig eentalig blijven. Over fundamentele ongelijkheid gesproken. Maar het komt er trouwens nooit door: daar zullen de Fransen altijd een stokje voor steken. Nooit zullen zij toelaten dat hun taal naar de achtergrond wordt geschoven om een andere levende taal op de voorgrond te plaatsen.

Bij een keuze voor het Esperanto stelt zich dat probleem helemaal niet: iedereen leert immers de taal als tweede taal en communiceert met elkaar op voet van gelijkheid (geen moedertaalspreker versus niet-moedertaalspreker).

http://www.esperanto.net/