Europa is méér buitenlands dan dat men wil aannemen.
Zowel de naam als de geschiedenis heeft zijn oorsprong buiten dit continent.
Een kleine kijk in de achteruitkijkspiegel:
De naam "Europa" dat we nu kennen heeft zijn oorsprong in de Griekse Mythologie, waar Zeus de prinses Europa ontvoerde om met haar te trouwen.
Die prinses was van Fenicië afkomstig, waar we het nu kunnen plaatsen als in het gebied van Libanon en omstreken. Dezen waren ook een deel van het grote Assyrisch Rijk en een van de grootse steden van de Feniciërs was Carthago, nog steeds bestaande in Tunesië.
Maar de naam "Europa" gaat nog verder dan de Griekse mythologie.
Europa is een afgeleide van het semitisch woord "ereb"(waar het Hebreeuws en het Arabisch uit voortkomen). Dit woord betekent zoveel als "daar waar de zon onder gaat", dus het westen.
Net zoals de landen Marokko, Algerije, Tunesië en een deel van Lybië genoemd worden naar "magreb", de landen die in het westen liggen.
Het westen van waar? Het westen van de oosterse beschaving natuurlijk, daar het westen, inclusief het huidige Eurpoa, beschouwd was als onderontwikkeld en barbaars.
Dus, niet zagen over "Eurabia", de naam "europa" zelf is afkomstig van het semitisme, waar de Arabieren ook deel uit maken, net zoals de Hebreeuwers, de Ethiopiërs en de Aramezen.
|