Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst
Vrije meninguiting is per definitie absoluut; indien het uiten van ook maar één mening beperkt wordt is er geen vrije meningsuiting.
Zo'n voorbeeld als tabaksreclame heeft niets te maken met vrije meningsuiting op zich, maar wel met het feit dat de vrije meningsuiting noodzakelijkerwijs op forums moet geschieden. De reden hiervoor is dat vrije meningsuiting ook een negatieve zijde heeft: het individu moet ook de vrijheid hebben om zich af te sluiten van een geuite mening. Baas in eigen hoofd is het devies! Forums dienen als eigenschap te hebben dat ze vrij vermijdbaar zijn voor wie dat wil, en vrij bereikbaar voor wie de mening wil uiten of beluisteren. Tabaksreclame moet dus vrij zijn, maar dient op geschikte forums plaats te vinden. De openbare weg is een plaats die je niet zonder serieuze kosten kunt vermijden, en om het recht op niet luisteren/niet kijken te vrijwaren kan je dus zeker stellen dat een hele reeks boodschappen niet op de openbare weg thuishoren. Maar dat is een kwestie van forums aflijnen, niet van de vrije meningsuiting als zodanig, wat haar inhoud betreft, aflijnen of inperken.
http://www.secessie.nu/pdf/18-3.pdf |
Principieel ga ik akkoord met uw visie op het Vrije Woord.
Ook met het negatieve aspect ervan, namelijk de nodige vermijdbaarheid van andermans 'vrije mening'. Maar soms is het onvermijdelijk dat je geconfronteerd wordt met zaken die je liever niet had gezien (b.v. een kwetsende cartoon in een krant waar je het niet verwachtte)
Uiteraard is 'geestelijk gekwetst worden' inherent aan ons hele bestaan. Het is trouwens een onmeetbaar en subjectief gegeven en als dusdanig een ongeschikt criterium om censuur mee te verantwoorden. (cfr.
Geestelijke pijn: een onhoudbaar censuurargument)
Maar toch blijft dat aspect van vrije meningsuiting, het afbakenen van fora, het moeilijkst te realiseren.................