Bekijk het eens zo, wat de uitwerking van de leerstelling omtrent de onsterfelijkheid van de ziel voortbrengt!!!
In de niet-christelijke religies speelt het geloof in de onsterfelijkheid van de ziel een belangrijke rol. In de Bhagavad Gita, het beroemdste werk van de heilige geschriften van de hindoes, wordt bijvoorbeeld uitdrukkelijk vermeld dat de ziel niet sterf. Dit wordt als grond aangevoerd dat men in de oorlog mag doden. Wij lezen: Deze lichamen welke bewoond worden door de Ene onsterfelijke, onvernietighbare en oneindige (ziel), zijn zoals men weet, sterfelijk. Daarom o Bharata, strijd.
Wie dat beschouwd als een doder en wie denkt dat hij gedood wordt, beiden zijn ontwetend. Hij doodt niet en Hij wordt ook niet gedood.
Hij wordt niet geboeren, ook sterft Hij niet; en na zijn bestaan, houdt Hij niet op te bestaan; daar Hij ongeboren is, steeds bestaande, eeuwig, vanouds geweest, wordt Hij niet gedood, als het lichaam wordt gedood. --- Bhagavad Gita, hoofdstuk II, 18-20, uit het Sanskriet vertaald door Dra. C. Keus.
Maar wat is de hier genoemde ziel? Hoewel de hindoes ervan overtuigs zijn dat de menselijke ziel onsterfelijk is, beschrijven zij de ziel in vage bewoordingen. Zo staat er in de publikatie Hinduism, door Swami Vivekananda: De hindoe gelooft dat iedere ziel een circel is waarvan de omtrek nergens is, hoewel het middelpunt ervan zich in het lichaam bevindt; en dat de dood slechts beduidt dat dit middelpunt van ene lichaam naar het andere overgaat. De ziel is ook niet aan de toestand van de materie gebonden. Ze is in weze vrij, ongebonden, heilig, zuiver en volmaakt. Maar op de een of andere manier is ze aan de materie gebonden en denkt dat ze materie is.
Wat is dan het algemene geloof onder leden van de kerken der christenheid? Professor Cullmann (theologische faculteit van de universiteit van Basel en van de universiteit van Parijs) zegt: Als wij een doorsneechristen (protestant of katholiek, al dan niet belezen) thans zouden vragen wat naar zijn mening het Nieuwe Testament over het lot van de uitzonderingen na het antwoord krijgen: de onsterfelijkheid van de ziel.
Wanneer men vraagt wat de ziel is, antwoorden de leden van de kerken der christenheid eveneens in vage, onduidelijke bewoordingen. Zij hebben geen duidelijker begrip van een onsterfelijke ziel dan de aanhangers van niet-christelijke religies.
De leerstelling van de onsterfelijkheid van de menselijke ziel is gebruikt om het geweten van mensen in oorlogstijd te sussen. Religieuze leiders hebben het doen voorkomen alsof doden niet zo erg is, aangezien de gesneuvelden in werkelijkheid toch niet dood zijn. En degenen die in de strijd tegen de vijand sterven wordt hemelse gelukzaligheid beloofd. Typerend zijn opmerkingen zoals die welke in de New York Times van 11 september 1950 stond vermeld: Bedroefde ouders wiers zoons in het leger werden ingelijfd of voor herhalingsoefeningen moesten opkomen, kregen gisteren in de St. Patril's Cathedral te horen dat de dood op het slagveld een onderdeel van Gods plan was het koninkrijk des Hemels te bevolken. De hier uitgedrukte gedachte verschilt weinig van de leer van het oude Babylon dat degenen die in de oorlog sneuvelden, speciale gunsten kregen.
Verkeerde voorstellingen van wat de bijbel over de ziel zegt, hebben er aldus toe bijgedragen dat het menselijk leven van weinig waarde wordt geacht en de mensen zich afhankelijk voelen van de grote religieuze stelsel, die ten onrechte beweerd hebben voor hun ziel te zorgen.
Het is duidelijk dat de ware God, die zelf "de God der waarheid" is en die leugens haat, niet goedgunstig zal neerzien op personen die organisaties aanhangen die leugens leren (Psalm.31:5; Spr.6:16-19; Opb.21:8)
Groet Ronny