Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door sancho
Ik beschuldig je er niet van : ik stel dit gewoon vast... Dat is immers letterlijk wat jij voorstaat : schoonheidsproducten zouden niet meer aangeboden mogen worden, OMDAT er belangrijkere problemen zijn.
Dus dit betekent dat jij jezelf als dictator tussen de relatie koper/verkoper zet, om rechtstreeks te interfereren met wat die bepaalde mensen wensen te kopen.
|
U kan het dictatuur noemen, socialisme heet nu eenmaal ook dictatuur van het proletariaat... Maar dat is nu eenmaal democratie; de belangen van die 10 afrikanen die 80 € per dag verdienen zijn democratisch gezien belangrijker dan het belang van mevrouw A. Frére die haar nieuwe parfum wil hebben.
Als u dat dictatuur noemt is dat uw volste recht, maar niettemin is het veel 'rechtvaardiger' dan uw 'vrije markt'.
Citaat:
|
De armen profiteren vaak van doorsijpeling van innovaties die eerst slechts voor de consumptieve elite zijn... Dus zelfs zonder dat ze rechtstreeks een koopimpuls geven, zouden ze van de innovaties kunnen profiteren (op langere termijn).
|
Meestal zijn die 'innovaties voor de consumptieve klasse' meestal geen vooruitgang maar kunstmatig gevormde consumptiedriften. Wat is immers het nut van een ferrari of een parfum van Chanel? Wat is het nut van 50 verschillende wc-rollen in de supermarkt?
Als die 'consumptieve' klasse die drang al zou doorgeven zou ik het merendeel van die innovaties eerder een negatieve zaak noemen.
Citaat:
|
Een lacune aan de aanbied-zijde van de ecnomie hoeft niet noodzakelijk voort te komen uit een dictatoriale wil. Het kan gewoon zijn dat het niet interessant is voor bedrijven om geld te steken in de ontwikkeling van bepaalde producten (bijvoorbeeld omdat de potentiele kopers te arm zijn). In dat geval moet de overheid tussenkomen, en moeten de armen politiek vertegenwoordigd worden.
|
En waarom zou dat niet op alle gebieden moeten gelden? Democratie is toch democratie, of niet?
Citaat:
|
Of ga jij misschien wetenschappers verplichten om medicijnen tegen de 6 a 7 dodelijkste ziekten uit te vinden... (anders verbanning naar Siberië zeker?)...Dan zitten we dus rechtstreeks in het land van Big Brother.
|
Ik denk dat de meeste artsen daar hun hele leven voor zouden willen geven om die medicijnen te vinden. Het probleem ligt nooit bij de wetenschappers, wel bij de machten die die wetenschappers controleren. Het probleem ligt bij de farma en chemie-reuzen die niet genoeg rendement zien in zo'n investeringen. Waarom zou je immers investeren in een medicijn dat toch rendabel is?
Ik zou er bovendien als wetenschapper zelfs een probleem mee hebben om zo'n medicijn uit te vinden als je weet dat één van die farma-reuzen door jou onderzoek in staat zal zijn de armsten van deze wereld nog eens extra uit te buiten. Hoe reactionair kan een systeem zijn, nietwaar?