Wat opvalt in religieuze discussies is, dat de betekenis die aan god (het Ene) wordt toegeschreven, veelal in de derde persoon word gebruikt.
Als het Woord bij God lag en God in feite het Woord wás, dan is het de scheppingsklank ervan die zich heeft gemanifesteerd als het heelal dat we nu mogen aanschouwen en aangezien de elementaire natuurkunde ons leert dat energie onvernietigbaar is (het transformeert naar andere toestanden), is het dan ook niet zó vergezocht om te stellen dat die scheppende klankenergie de nodige trillingen bevat om te verdichten tot levende organismen.
Aldus is 'God' bijgevolg een intrisiek deel van het levensbeginsel in elk schepsel en werkbaar op elk moment vanuit ons diepste wezen en dus ook in de mens Jezus, alleen was deze toen reeds bij hem gemanifesteerd. Edoch,dit even ter zijde.
De geschiedenis van het Christendom dat we kennen, had er wss. lichtjes anders uitgezien als Christus géén kruisdood was gestorven maar gewoon door de hoge ouderdom.
Dan zou de kleine gemeenschap rond Hem allicht zijn uitgegroeid tot een wijdse en volwassen volksbeweging .
Leuk om even te overpeinzen hoe Europa er dan vandaag zou uitzien. Zou dan het bloedspoor dat als een rode lijn de Europese geschiedenislijn markeert minder drassig zijn geweest dan nu ? Zouden we dan een gemeenschapsvorm kennen waar liefde en mededogen als basis voor een grondwet zou gelden ? Waar het streven naar verlichting-verlossing als normaal beschouwd en zelfs onderwezen zou worden ?
Er zou mi. alvast geen vaticaanse regering bestaan die, zoals veelal is gebleken, Christus' woorden meer met de (gespleten) tong hebben beleden dan met hun hart, uiteraard de échte volgelingen niet te na gesproken.
Ik geloof dat het dan toch maar een kwestie van tijd zou zijn geweest voordat Hij en z'n plaatselijke parochie, door de plaatselijke potentaat zouden zijn uitgemoord wegens 'te staatsgevaarlijk'.
In dat geval was Christus met minder goddelijke status toebedeeld wegens het dan eveneens 'gedeelde lijden van zijn groep volgelingen' en zou ook de diepgaande invloed van Zijn handelen, zoals vandaag gekend, minder toereikend zijn dan nu.
Wat betreft de openingsvraag van deze topic:
Alleen door een helse kruisdood was de ontwaakte mens Jezus in staat alle lijden van de wereld in zich op te nemen en zo hierdoor zintuigsgewijs de geloofwaardigheid van zijn verkondigde boodschap belichaamt.
Tijdens deze ultieme driedaagse is er geen enkel menselijk zelfbeklag noch enige verwensing of wraaklust naar Zijn bloedhonden toe, over de lippen gekomen. Dit is op zich al een bovenmenselijke prestatie, maar het feit dat Hij die lieverdjes dan ook nog eens vergaf voor al hun daden, dát maakte Hem tot wat Hij nu is in de hoofden en harten van gelovigen, daar de werkelijke betekenis van het Woord zichtbaar werd in levende lijve.
Zijn getransformeerde godsliefde en de als gevolg hiervan uitvloeiende eigenschappen zoals ultieme vergevingsgezindheid en geweldloosheid, vertonen tevens interessante parallellen met de basisgegevens van het Boeddhisme en de Yoga-leer, waarbij verlichting (samadhi) het einddoel vormt. God's Koninkrijk in ons, het Woord, Brahman, de Scheppende Leegte, de Tao, Kosmische Intelligentie...noem maar op, deze benamingen wijzen naar de bestendige en onsterfelijke aanwezigheid van Dát, in elk wezen dat WIJ ZIJN en zich via het kosmische voertuig, (het menselijk lichaam) tot Zelf-Bewustzijn van zijn eigen bestaan ontplooit.
Hoe had het ooit anders gekund ?
