[H. Guderian]

Neen beste lezer, in tegenstelling tot wat sommige soms denken leg ik niet elke morgen een Marokkaan tussen m'n boterham. Meer nog, er moet bekend worden dat als wij de gezonde, vitale jeugd van de gastarbeiders zien ravotten op straat, we ervan overtuigd mogen zijn dat onze Europese maatschappij de laatste decennia aan zichtbare lichamelijke en geestelijke ontaarding toe is. Wanneer wij de kromme, bleke, schichtige, vormloze, scheve en kwabberige individuen aanschouwen die tegenwoordig over onze straten en pleinen dolen, en liefdevol naar de huidige democratische gelijkschakelingsnormen geteeld worden, d�*n, wel dan... voelen wij ons niet erg trots op dat ras. Dit is het resultaat wanneer de staat niet achter het volk staat, het resultaat van onvolkse staten, het resultaat van het liberaal-democratische establishment!

Xenofobie, de vijandigheid tegenover het vreemde, is een normale menselijke reactie die men op alle niveau's van het maatschappelijk leven tegenkomt. Het berust op de normale menselijke reactie van "soort zoekt soort". Een cafébaas die geen marokkanen toelaat moet je niet vragen wat racisme of wat nationalisme is, want dat weet hij niet. Hij reageert met het natuurlijke afweermechanisme van ieder individu en groep dat de voorkeur geeft aan omgang met z'n soortgenoten. Dit mechanisme is helemaal niet agressief. Vlamingen gaan niet zo snel een pint drinken in een Turks of Marokkaans café, men wordt niet snel geïtegreerd in dat vreemde milieu. De Vlaming zal zich niet opdringen en verwacht dat de vreemdeling zich ook niet zal opdringen. De moeilijkheden beginnen pas wanneer men in naam van het progressistisch messianisme (of het nu liberaal, marxistisch, christelijk of internationalistisch is) met geweld wil gaan integreren, zoals het ook in de VSA gebeurt. Dit leidt onvermijdelijk tot rassenrellen. Daar waar vreedzame segregatie heerst, en iedere groep z'n eigen leven leidt, met de wederzijdse vriendelijke maar beleefd discrete contacten, zullen zich geen rassenrellen voordoen.

Volksgroepen die buiten hun "heimat" leven, zullen zich in den vreemde automatisch hergroeperen en een gemeenschap in de gemeenschap vormen. Zij doen dit uit eigen beweging, vrijwillig. Ghettovorming is meestal een vrij aanvaardde reactie voor zelfbescherming van de vreemde groep en wordt tegelijk aangevuld met het afweermechanisme van het gastvolk.

Aanpassing: Wanneer een te groot verschil gastarbeiders en gastvolk scheidt, kunnen zich ernstige aanpassingsmoeilijkheden voordoen. Daar waar een Italiaanse gastarbeider zich in zekere zin gemakkelijk kan aanpassen, is dit voor een Turk of een Afrikaan zeer moeilijk. Hij is de taal niet machtig, komt van het ene uur op het andere uit een middeleeuws agrarisch milieu in de industriële -toen nog- 20ste eeuw, wordt langs alle kanten misbruikt door gehaaide eigen landgenoten en door het liberaal-kapitalisme. De immigratie is dan ook een onderneming die voor de gastarbeider dikwijls slecht afloopt en is om die reden menselijk onverantwoord.

Misdadigheid: Wat progressistische opiniemakers ook mogen beweren, met studies zoals door Van San , maar ook door de politiestatistieken werd en wordt aangetoond dat de misdadigheid gecorreleerd is aan etnische afkomst. Omdat gastarbeiders uit hun vertrouwde milieu getrokken worden, vertoenn zij alle nefaste kanten van ontworteling. Daar waar vroeger gezin, stam, familie,... een steun voor hen waren, is hij nu een gemakkelijke prooi voor de misdaadwereld en voor extreem-linkse demagogen, in het bijzonder de vreemde jongeren.

Gezond verstand zegt duidelijk dat grote massa's goedkope vreemde werkkrachten leiden tot geestelijk, technologisch en economisch immobilisme. Niet alleen kunnen er spanningen ontstaan op de arbeids-loonmarkt, doordat het aanbod van goedkope werkrachten het loon van de autochtone werknemer naar beneden trekt of minstens gaat remmen. Meer nog, door het aanbod van goedkope vreemde arbeidskrachten valt een stimulans weg voor technologische innovatie. De geschiedenis toont aan dat in perioden waar beschavingen konden beschikken over goedkope werkkrachten (slaven, lijfeigenen, krijgsgevangenen, proletariaat,...) er helemaal geen behoefte ontstond, geen aansporing voor het menselijk vernuft om uitvindingen te realiseren. Pas bij het wegvallen van goedkope arbeidskrachten moest men er wat op verzinnen en werden nieuwe energievormen, machines,... ontdekt of uitgevonden.

De gewone man vraagt zich wel eens af wie dit allemaal betaalt: het onderwijs van de uitgebreide kroost, het kindergeld, de pensioenregeling, de ùmedische verzorging,... Het is natuurlijk in hoofdzaak de gastgemeenschap die de rekening betaalt. Buiten z'n salaris van de werkgever, geniet de gastarbeider nog een hele reeks aan siale voordelen die voornamelijk door de staatskas gefinancierd worden.