Politics.be - Los bericht bekijken - Minister Verwilghen in opspraak voor veel te dure reisonkosten

Torenvalk · 4 maart 2006, 12:39

Beste forumleden, ik wil hier in alle ernst iets verklaren over Verwilghen die ik als tiener persoonlijk gekend heb als advokaat: mijn ouders hebben namelijk een lange echtscheiding uitgevochten van het jaar 1978 tot 1985, en in de laatste jaren van die scheiding "verdedigde" Verwilghen mijn moeder. Mijn vader was frequent overspelig en ging er met de miljoenen vandoor die mijn moeder voor hem verdiend had en toch slaagde hij er niet in om de scheiding in haar voordeel te horen uitspreken... Achteraf bleek, luidens verklaringen van de politie, dat Verwilghen naliet hen order te geven mijn vader te laten betrappen op overspel op momenten waarop dat volgens hun inzicht het beste kon gebeuren. Ook had hij nagelaten om een deurwaarder of notaris akte te laten nemen van de inboedel van de inhoud van het magazijn van de firma van mijn ouders (waar op dat moment een slordige 16 miljoen aan goederen lag opgestapeld). Resultaat: de goederen verdwenen spoorloos waardoor mijn moeder kon fluiten naar haar rechtmatige helft als echtgenote. Het gezamelijk fortuin van mijn ouders omvatte tevens een vijftal autos waaronder een Porsche turbo en een kast van een villa maar Verwilghen kon niet verhinderen dat zij zonder een frank op het OCMW belandde... Sterker nog: ik was er zelf als kind regelmatig bij toen zij op consultatie ging en kon met mijn ogen vaststellen dat hij bij die gelegenheden telkens een ereloon van 5000 frank opstreek (voor een gesprekje van tien minuten want voor de rest verwaarloosde hij immers haar zaak volkomen) waarbij hij er fijntjes aan toevoegde dat hij geen ontvangstbewijsje kon uitschrijven omdat het anders het dubbele zou kosten... Daar moet ik nog aan toevoegen dat zulks ook gebeurde in de maanden waarin mijn vader de alimentatie niet of te laat betaalde en mijn moeder en ik bij wijze van spreken op water en brood waren aangewezen.
Doch hijzelf wilde geen krediet verlenen, anders dreigde hij de zaak te laten schieten... (en wilde hij ondertussen niet secretaris-generaal voor de vluchtelingen worden???). Overigens kwam Verwilghen zelf nooit opdagen in het gerecht om mijn moeder te verdedigen maar stuurde hij steevast een vervanger die nog groen achter de oren zag...

Einde van het liedje: na zeven jaren van procederen stond mijn moeder berooid op straat, had ze een flink deel van haar alimentatie verspild aan gangsters als Verwilghen, en -ontevreden over de afloop van de scheiding- wilde ze in hoger beroep gaan en vroeg ze hoe lang ze daarvoor nog tijd had. Verwilghen echter loog haar voor dat ze daarvoor nog tijd genoeg had maar toen ze werkelijk in hoger beroep wilde gaan zei hij dat de termijn reeds overschreden was... Ten einde raad ging ze toen aankloppen voor raad bij ene Leo Martens, toen een zeer bekend advokaat in het Gentse.
Die had het dossier opgevraagd bij Verwilghen en wat bleek? Belangrijke bewijsstukken die mijn moeder eerder aan Verwilghen had overhandigd en die tegen mijn vader konden worden gebruikt waren uit het dossier verdwenen...

Ik wrijf nu in mijn handen dat het masker van die smeerlap gevallen is en hoewel ik deze verklaring onder mijn forumnaam hier heb gegeven ben ik ten allen tijde bereid (en mijn moeder met mij) om dit ten overstaan van het gerecht ook officieel te herhalen als men mij daar zou om verzoeken...

4 maart 2006, 12:39	#32
Torenvalk Banneling Geregistreerd: 9 januari 2006 Berichten: 55	Beste forumleden, ik wil hier in alle ernst iets verklaren over Verwilghen die ik als tiener persoonlijk gekend heb als advokaat: mijn ouders hebben namelijk een lange echtscheiding uitgevochten van het jaar 1978 tot 1985, en in de laatste jaren van die scheiding "verdedigde" Verwilghen mijn moeder. Mijn vader was frequent overspelig en ging er met de miljoenen vandoor die mijn moeder voor hem verdiend had en toch slaagde hij er niet in om de scheiding in haar voordeel te horen uitspreken... Achteraf bleek, luidens verklaringen van de politie, dat Verwilghen naliet hen order te geven mijn vader te laten betrappen op overspel op momenten waarop dat volgens hun inzicht het beste kon gebeuren. Ook had hij nagelaten om een deurwaarder of notaris akte te laten nemen van de inboedel van de inhoud van het magazijn van de firma van mijn ouders (waar op dat moment een slordige 16 miljoen aan goederen lag opgestapeld). Resultaat: de goederen verdwenen spoorloos waardoor mijn moeder kon fluiten naar haar rechtmatige helft als echtgenote. Het gezamelijk fortuin van mijn ouders omvatte tevens een vijftal autos waaronder een Porsche turbo en een kast van een villa maar Verwilghen kon niet verhinderen dat zij zonder een frank op het OCMW belandde... Sterker nog: ik was er zelf als kind regelmatig bij toen zij op consultatie ging en kon met mijn ogen vaststellen dat hij bij die gelegenheden telkens een ereloon van 5000 frank opstreek (voor een gesprekje van tien minuten want voor de rest verwaarloosde hij immers haar zaak volkomen) waarbij hij er fijntjes aan toevoegde dat hij geen ontvangstbewijsje kon uitschrijven omdat het anders het dubbele zou kosten... Daar moet ik nog aan toevoegen dat zulks ook gebeurde in de maanden waarin mijn vader de alimentatie niet of te laat betaalde en mijn moeder en ik bij wijze van spreken op water en brood waren aangewezen. Doch hijzelf wilde geen krediet verlenen, anders dreigde hij de zaak te laten schieten... (en wilde hij ondertussen niet secretaris-generaal voor de vluchtelingen worden???). Overigens kwam Verwilghen zelf nooit opdagen in het gerecht om mijn moeder te verdedigen maar stuurde hij steevast een vervanger die nog groen achter de oren zag... Einde van het liedje: na zeven jaren van procederen stond mijn moeder berooid op straat, had ze een flink deel van haar alimentatie verspild aan gangsters als Verwilghen, en -ontevreden over de afloop van de scheiding- wilde ze in hoger beroep gaan en vroeg ze hoe lang ze daarvoor nog tijd had. Verwilghen echter loog haar voor dat ze daarvoor nog tijd genoeg had maar toen ze werkelijk in hoger beroep wilde gaan zei hij dat de termijn reeds overschreden was... Ten einde raad ging ze toen aankloppen voor raad bij ene Leo Martens, toen een zeer bekend advokaat in het Gentse. Die had het dossier opgevraagd bij Verwilghen en wat bleek? Belangrijke bewijsstukken die mijn moeder eerder aan Verwilghen had overhandigd en die tegen mijn vader konden worden gebruikt waren uit het dossier verdwenen... Ik wrijf nu in mijn handen dat het masker van die smeerlap gevallen is en hoewel ik deze verklaring onder mijn forumnaam hier heb gegeven ben ik ten allen tijde bereid (en mijn moeder met mij) om dit ten overstaan van het gerecht ook officieel te herhalen als men mij daar zou om verzoeken...